Üzüntü ve muz kabuğu
Duyduğumda ağzımda herhangi bir tat bırakmayan birkaç sözcük, benim için adeta birer ibadethaneydi, içlerinde tüm anlamları kendi kalp atışımı duyduğum kadar net duyabildiğim birer tapınak gibiydiler. Bunların dışındaki kelime hazinemse adeta sessizlik yeminimi bozmuş ve bunu yaparken kendilerini bana ifşa etmiş bir grup keşişle doluydu. Anlattıkları, en derinlerinde hissettikleri üzüntüler ve zevkler de değildi, cüppelerinin içinde ne renk giydikleri de. Ağızlarına en son koydukları lokmanın tadından bahsediyorlardı.
Sayfa 27 - İletişim yayınları
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.