(Spoiler içerir) Doğan Cüceloğlu'nun okuduğum ilk kitabı. Ve son da olmayacak. Psikoloji alanına uzun zamanlarını harcamış olan yazar beni müthiş gözlem yetenekleriyle etkiledi. Anlatmak isteği konuları yaşadığı olaylarla veya kendine gelen mektuplarla özdeşleştirip örnekler vermesi okuyucunun konuyu daha iyi anlamasını sağlıyor. Yazar verdiği örneklerle ne kadar iyi bir gözlemci olduğunu da gözler önüne seriyor. Kitabın içeriğinden söz edecek olursam. Yazar donanmamış bilinci (kafa karışıklığı) donanmış hale getirmek için neler yapılması gerektiğinden bahsetmiş. İletişimi bir çok açıdan ele almış. Aile arası, eşler arası, öğretmen-öğrenci, yönetici-çalışan, devlet-vatandaş ilişkisinde doğru veya yanlış iletişimi anlatmış. Bu da okuyucunun iki durumu da düşünerek kendine dersler çıkarmasını sağlıyor. En çok çocuk-ebeveyn iletişiminin geçtiği kısımlardan etkilendiğimi de belirtmek isterim. Yazarın neredeyse her bölümde altını çizdiği bir cümle var o da şöyle" Bir insan bir insanı fark ettiği andan itibaren iletişim başlar." İletişim sözlü olmak zorunda değildir. Karşıdaki insanın yaptığı, yapmadığı, söylediği söylemediği,... gibi her şey bir mesajdır. Ve anlamlı her mesaj iletişimdir. Yazar zeminlerden bahsetmiş daha sonra. Her insanın çocukluğundan, doğduğu, yaşadığı içinde bulunuduğu aileden, kültürden gelen bir zemini vardır. Eğer iki insan arasındaki zemin farklıysa o insanlar anlaşamaz. Anlaşabilmeleri için birbirlerinin zeminleriyle (gözüyle) bakmaları gerekir. Zeminler ne kadar ortaksa iletişim kumak o kadar kolaylaşır. Yukarıda bahsettiğim tüm alanlar için bu durum geçerli(ebeveyn-çocuk, yönetici-çalışan.. gibi) Herkesin bir potansiyeli vardır. Bu potansiyel çevre tarafından engellenmemeli, potansiyelin açığa çıkmasına müsade edilmelidir. Özellikle çocuk-ebeveyn ilişkisini bu konuda fazlaca incelemiş yazar. Çünkü çocuklar geleceğimizdir. Potansiyelini ortaya çıkarmış ve bilincinde olan bir çocuk ileride girişimci, kendini iyi ifade edebilen, kendine güvenen, değerli olduğunu hisseden yetişkinler demektir. Bilinci donanmış çocuklar iyi bir gelecek demektir. Yazarın olaylara farklı yorumlar getirmesi de dikkatimi fazlasıyla çeken meselelerden. Bu konuda bakış açımı genişlettiğimi söyleyebilirim. İnsanları direk yargılamak yerine farklı yorumlar getirerek olaya bakmanın çok daha doğru olduğu kanısına vardım kitabı okuduktan sonra. İç ve dış dünyamız arasındaki farklar nelerdir? Neden insanlardan kendimizi saklama gereği duyarız? Ne zaman iç dünyamızı karşımızdakine açarız? Yalnızlık nedir? İnsan kendini neden yalnız hisseder? İnsan nasıl mutlu ve sağlıklı bir hayata sahip olabilir? İletişimdeki kanallar nelerdir biz bu kanallarla ne gibi mesajlar veririz? Var oluşun beş boyutu nedir? gibi pek çok soruya bu kitapta yanıt bulabilirsiniz. Uzun lafın kısası psikolojiyle ilgilenen herkesin okuması gereken bir kitap. Okunmalı ve okutulmalı.. Okuyacaklara şimdiden keyifli okumalar dilerim.. :))

İletişim DonanımlarıDoğan Cüceloğlu · Remzi Kitabevi · 20146,6bin okunma

··

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mitra