İnsan ne ise ve ne olacaksa sevgi sayesinde olur ve sevgiyle olacaktır: Olmaya yazgılı olduğu şeyin yükünü yüklenmekten yüksünmeyerek. Ve onun ikiz kardeşi olan samimiyetle. Ve hepsine kol kanat geren hakikatle.
Düştüğün yer burasıdır! ..
bahçe biziz, gül bizdedir.
Boş bir not bırakır ellerime.
ummadığı yerde de aradığı ile buluşturulur...
dille kapatılmış bir zarf kadar, hepsi o beni buldum
kendimi de koysam ayağımın altına
acıyı hayata örtü yapana şükürler olsun
Yıkadım duvara astım suları..
Akar, akar yalnızlık ırmaklarca.
Öldükçe hatırlanacaksak
Yüzünü dön, gülümse baharıma…
Yükselişin de buradan olacaktır! ..
Gidiyorum bu şehirden.
Garib Çoban
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.