Okumak, Yazmak ve Yaşamak Üzerine Schopenhauer Kitaplığı - 4 Arthur Schopenhauer
Hayatta nasılsa edebiyatta da öyle: Her nereye dönseniz derhal kendinizi düzelmez, yola gelmez bir insan güruhuyla karşı karşıya buluyorsunuz, her tarafı her bir köşeyi doldurmuşlar, tıpkı yaz sinekleri gibi sürü halinde her yere doluşup her şeyi kirletiyorlar. Bir yığın berbat kitap, gıdasını buğday başaklarından alan ve sonunda onu boğup kurutan edebiyatın istilacı yabani otları da öyle. İnsanların zamanını, parasını, dikkatini -ki bunların meşru hak sahibi iyi kitaplar ve onların soylu hedefleridir- gasp etmektedirler.
(Tanıtım Yazısından)
-
Baskı Tarihi:Ağustos 2013
-
Sayfa Sayısı:144
-
ISBN:9789754687002
-
Orijinal Adı:Parerga Und Paralipomena
-
Çeviri:Ahmet Aydoğan
-
Yayınevi:Say Yayınları
-
Kitabın Türü:
Çok felsefe okumadım, ama fikirleri bu kadar derli toplu hoşuma giden başka bir yazara denk gelmedim.
Kitabın dili başta çevirmenin sıkça kullandığı Osmanlıca kelimelerden dolayı biraz ağır gelse de sonradan gayet sadeleşiyor. Ortalama her okurun okuyabileceği bir kitap.
Kitap 4 bölümden oluşuyor:
1- İnsan mutluluğunun iki temel düşmanı: Istırap ve Can sıkıntısı
2- Okumak ve Kitaplar üzerine
3- Yazarlık ve Üslup üzerine
4- Düşünmek üzerine
İlk bölüm dediğim gibi özellikle ağır kelimelerden dolayı biraz ağır. Fakat arada çok güzel tespitleri var yazarın.
İkinci bölüm ise kitabın gövdesini oluşturuyor. Okumak ile ilgili ufuk açıcı bilgiler var. Özellikle 1000Kitap'ta sürekli denk geldiğim bazı okurlar var. Sürekli okuyorlar, bazen günde 1 kitap bile okuyorlar. Fakat düşüncelerine diğer paylaşımlarına bakınca çok basit kaldığını düşünüyordum. Schopenhauer bu noktada çok fazla kitap okumanın yanlış olduğunu düşünüyor. Paylaştığım alıntılardan da görüleceği üzere kitap okurken okurun aslında o anda düşünmediğini sadece okuduğu yazarın düşüncelerini takip ettiğini söylüyor haklı olarak. Ona göre her boş vakitte insan okumamalı. Okuduklarını hazmetmesi için oturup bunları düşünmeli, tefekkür de etmeli. Ancak böyle olursa bu kitaplardan yarar sağlayacağını düşünüyor. Okuduğu kitaplardan kütüphane kurma fikrine ise tamamen karşı. Ona göre bir insanın yediği yemeklerin hepsinin midesine durmasını istemesi ile eş değer. Ayrıca kitapları satın almak ile onları okumanın aynı şey olmadığını belirtiyor. Kitaplar ve okumak ile ilgili herkesin okuması gereken bir kitap diye düşünüyorum.
Üçüncü bölüm de yazmak üzerine. Bana göre bir kitap yazan yazmayı düşünen her yazar öncelikle burayı okumalıdır. Yazar sivri dili ve tecrübesi ile gayet yararlı bilgiler veriyor.
Son bölümde ise genel hatları ile düşünmeyi irdeliyor. Schopenhauer gibi bir filozofun kafa yapısını anlamak adına mükemmel tespitler içeriyor.
Sonuç olarak kısa ve sade olmasına rağmen okurken sizi baya zorlayacak bir kitap. Okumanızı öneririm.
İyi okumalar.
Altı çizilecek çok satırlar var, özellikle yaşam eleştirisi ufkunuzu açar. Kimi, ne için, ve neden okumalı sorularına cevap bulabilirsiniz. Yaptığı eleştirilerde günümüz kitap ve yazarlarına adeta reddiye mesabesindedir. Felsefeye meraklı, düşünmeyi sevenlerin zevk alacağı bir kitap. Okumaya, yazmaya ve yaşamaya bir de Schopenhauer'un gözünden bakın derim.
Schopenhauer bu kitabında filozofları "kafaya alır". Onları eleştirir. Okumaya, yazmaya ve yaşamaya dair görüşlerini paylaşır ve bunların en doğru nasıl yapılacağına dair fikir beyan eder. Kitabın sonunda ufkunuzun açıldığını (eğer böyle bir şey mümkünse) gözlerinizle göreceksiniz.
Bu kitabı okursanız eğer aslolanın ne kadar çok okuduğunuz değil, okunan kitabın özümsenmesi olduğunu göreceksiniz.
•
Kesinlikle tavsiye ediyorum.
126 sayfa olduğu için çabuk bitti ,ilk önce schopenhauer in müthiş bir ego su ve kendini beğenmişliği tavan zirve boyutunda onu belirteyim ,üç bölümde kitabın adından da anlaşılacağı gibi çok rahat okunan bir felsefe kitabı ama bence daha çok yazarların okumasının gerektiği bir kitap Nasıl kitap yazılır konusunda
Schopenhauer fazla narsist, felsefi bir kitaptan ziyade, aşağılayıcı bir üslub gördüm, beklentilerimi karşılamadı ne yazık ki. Çoğu arkadaşımın övmeleri ben de şüphe uyandırdı. Çeviri kaynaklı olabilme ihtimali yüksek, tekrar gözden geçireceklerim arasında.
mümkün oldukça çok kişinin okumasını istediğim bir kitap. okuma eyleminin kişinin gelişim sürecinde tek başına bir anlam ifade etmediği, okunan metnin içeriğinin tartılmasının, bir bakıma faydalı/faydasız olarak ayırmanın önemi defalarca vurgulanıyor. eser yüzyıllar öncesinde yazılmasına rağmen güncelliğini korumakta.
...Boş sözler özünü dağıtır, özsüzlük sözünü boşaltır. Dağıldıkça keyfileşir, keyfileştikçe zorbalaşır. ...
Hayatta insanların düşüncelere daldığı, daldığı bu düşünceler esnasin da iç sesine mırıldandığı kelimeler bütünlüğü içeriyor
Kitaptan 117 Alıntı
"... Ama şunu hatırdan çıkarmayın, ahmaklar için yazanlar her zaman karşılarında geniş bir dinleyici kitlesi bulurlar; okuma zamanınızı sınırlamaya dikkat edin ve okumak için ayırdığınız zamanı da münhasıran bütün zamanların ve ülkelerin büyük kafalarının eserlerine tahsis edin, onlar insanlığın geri kalanını yukarıdan seyrederler. şöhretleri onları zaten bu hüviyetiyle tanıtır. Okunması halinde sadece bunlar gerçekten bir şeyler öğretir ve insanı eğitir ..."
SunuştanOkumak, Yazmak ve Yaşamak Üzerine, Arthur Schopenhauer (Sayfa 24 - Say)
Zihinsel Körlük=Ruh Boşluğu
...zihinsel körlük yahut kütlüğün temelinde yatan şey ruh boşluğudur (ya da bönlüğü) dür...
Bir insanın olabileceği ya da başarabileceği en iyi ve en büyük şeyin kaynağı insanın kendisidir. Bu ne kadar böyle ise-bir insan hazlarının kaynaklarını ne kadar kendisinde buluyorsa-o kadar daha fazla mutlu olacaktır. Dolayısıyla büyük bir hakikatle Aristoteles η ευδαιμονια των αυταρκων εστι ** (Eud. Eth. vıı. 2 ) der.
** [ Mutlu olmak kendi kendine yeter olmak demektir. ]
...boş vakit hayatın çiçeği veya daha doğrusu meyvesi olduğuna göre, kendilerinde gerçek bir şeye sahip olanlar hakikaten mutludurlar. Fakat insanların çoğunun boş vaktinden ne elde edersiniz? Korkunç bir şekilde canı sıkılan ve kendi kendisine yük olan işe yaramaz bir insan. Dolayısıyla sevinelim aziz kardeşlerim, sevinelim ve sürur bulalım, çünkü biz köle kadının değil, özgür kadının çocuklarıyız.
Kitaplar bir zihnin, en saf özü, en mükemmel suretidir ve bu yüzden her zaman karşılıklı konuşmadan, hatta en büyük kafanın sohbetinden bile çok daha büyük bir değere sahiptir.
Zamanımızda çalakalem yazmaktan meydana gelen oluk oluk mürekkep sarfiyatına ve dolayısıyla gittikçe yükselen beş para etmez süprüntü kitaplar seline karşı edebiyat dergileri bir bent bir set işlevi görmelidir.
Deyim yerinde ise üslup bir kimsenin bütün fikirlerinin, ne kadar çeşitli olursa olsun yoğrulup şekillendiği hamurdur. En yakın köye yürümesinin ne kadar zaman alacağını soran birisine görünüşte anlamsız gibi görünen "Yürü bakalım" cevabını verdiğinde Eulenspiegel'in maksadı bir insanın yürüyüşünden belirli bir zamanda ne kadar yol alacağını görmekti. Ve tıpkı bunun gibi bir yazarın birkaç sayfasını okuduğumda onun bana ne kadar yardım edebileceğini (beni nereye götürebileceğini) anlarım.
Ah, bir bayağı kafa ne kadar da yek diğerine benziyor!Nasıl da hepsi aynı tezgahtan çıkmışcasına tek biçimli! Nasıl da benzer koşullar altında hep aynı düşünürler ve asla görüş ayrılığı taşımazlar!
''Çiçek yanıt verdi: Seni aptal! Görülmek için mi açtığımı sanıyorsun? Kendi zevkim için açılıyorum, başkaları için değil, çünkü hoşuma gidiyor. Aldığım zevk var olmaktan ve açmaktan ibaret''
Hayatlarını okuyarak geçirenler ve bilgeliklerini kitaplardan elde edenler. bir ülke hakkındaki tam ve doğru bilgiyi seyyahların anlattıklarından elde etmeye çalışanlara benzer.
