8.7
377 Kişi
1.334
Okunma
451
Beğeni
26,2bin
Gösterim
440 sayfa ·
Tahmini okuma süresi: 12 sa. 28 dk.
Adı
Akıl Çağı (Özgürlük Yolları 1)
Basım
Türkçe · Türkiye · Can Yayınları · Mayıs 2019 (İlk yayınlanma: 1964) · Karton kapak · 9789755106939
Orijinal adı
Les chemins de la liberté 1: L'âge de raison
Diğer baskılar
XX. yüzyılın en özgün seslerinden biri olan Fransız yazar ve düşünür Jean-Paul Sartre’ın yaşamöyküsü, art arda sıralanmış bir reddedişler bütünü olarak tanımlanabilir. Sartre Tanrı’yı, kurulu düzenlerin tümünü, bu arada aileyi, klasik anlamıyla edebiyatçıyı, filozofu, eylem adamını, sayısız dostlukları, partileri, kalıplaşmış düşünceleri reddettiği gibi, 1964’te verilen Nobel Edebiyat Ödülü’nü de reddetmiştir. Sartre’ın edebî yapıtları arasında çok önemli bir yeri olan Özgürlük Yolları başlıklı roman dizisi üç kitaptan oluşur. 1945-1949 yılları arasında yayımlanan bu üç romanın ilk ikisi, anlamlı farklılıklarıyla İkinci Dünya Savaşı’nın yol açtığı altüst oluşu sergiler. Dizinin ilk kitabı olan ve yazarın 1941’de tamamladığı Akıl Çağı’nda, “1937-1938 yıllarının aldatıcı iyimserliği” içinde hem kendilerini arayan hem de kendilerinden kaçan birkaç kişinin sınırlı ve içedönük hayatı etrafında süregiden anlamlandırma kaygıları dile getirilir.
Benzer Kitaplar
Kitap Fiyatları
Bkmkitap
₺39,53
Kargo bedava ve kapıda ödeme imkanı
Fidankitap
₺36,05
Hızlı ve güvenli kitap alışverişi
Ravza Kitap
₺43,55
Kapıda ödeme ve bedava kargo
DR
₺43,55
İdefix
₺36,05
SEPETE EKLE
Puan ve İncelemeler
8.7
10 üzerinden
377 Puan · 47 İnceleme
440 syf.
·
14 günde
·
Beğendi
·
9/10 puan
Kıskanarak okudum Akıl Çağı’nı. Türk olmasını isteyeceğim yazarların ilk başlarında gelir Sartre. Çevirisi bile bu denli çarpıcı bir sonuç yaratıyorsa kendi dilinde yazılsaydı bu kitabın etkisi ne derece daha büyük olurdu merak ediyorum. Sartre kesinlikle Fransa’nın Dostoyevski’sidir.
Kitaba gelecek olursak; insanlığın, daha doğru ifade edecek olursak bilinç sahibi ölümlü bir canlı olmanın beraberinde getirdiği kazanım ve kaybedişleri öyle güzel ortaya koymuş ki Sartre, başarısına şapka çıkarmamak mümkün değil. İnsanın altında ezildiği sorumluluklardan özgür irade yoluyla kaçabilmenin mümkün olup olmadığını, insanın varoluş amacını ve gerçekte özgür irade olup olamayacağını felsefe öğretmeni Mathie’nün aslında çok da çalkantılı olmayan sade hayatıyla gözler önüne sermiş. Mümkün olup olmadığını spoiler vermemek adına paylaşmıyorum ama insan bilinci ne kadar tabiata aykırı da olsa, insan biyolojisi tabiata dibine kadar dahildir, belirtmek isterim.
Kitabın sonunda benliğimde oluşan belli belirsiz iç daralması Sartre’nin hemşerisi ve belki de ustası Victor Hugo’nun meşhur sözünü hatırlamamla bir nebze azaldı:
Yaşamın yanlış hedefi olan mutluluğa yönelirken, gerçek hedef olan sorumluluk nasıl da unutulur.
Okuyacaklarıma Ekle
440 syf.
·
6 günde
·
Beğendi
·
Puan vermedi
Kafamı allak bullak eden, sorgulatan, fikirsel haz veren kitaplara bayılıyorum.
Akıl Çağı, ünlü Fransız yazar ve filozof Jean-Paul Sartre'ın felsefesini kurguya yedirdiği, 1940'lı yıllarda yazdığı roman üçlemesinin ilk kitabı.
Yaşamı, bir reddedişler bütünü olarak gösterilen Sartre, bu üçlemede İkinci Dünya Savaşı'ndan birkaç yıl önceki dönemde, aldatıcı bir iyimserliğin içindeki kişilerin kendini arayışlarını anlatıyor. Bu arayışlar toplumsal rollerin, evliliğin, dostluğun, paranın, statünün içinde okuyucuya müthiş bir şekilde aktarılıyor.
Okurken tüm karakterler tanıdık, tüm duygular samimi, dili de bir o kadar keskin. Sanki kitabı olurken görünmez bir ayna size kendinizi ve çevrenizi gösteriyor ve sorduruyor:
Sen kimsin?
Kendini ne kadar tanıyorsun?
Hayatını kim olarak yaşıyorsun?
Olduğunu sandığın kişi gerçek sen mi?
Hayatının iradesi kimde?
Ne zaman varsın?
Gerçekten var mısın?
Bu listeyi sayfalarca uzatabilirim. Serinin devamındaki iki kitabı da en kısa zamanda okuyacağım.
Nitelikli, çarpıcı, özel bir okuma yapmak isteyenler, kendiyle derdi olanlar, sormaktan ve yüzleşmekten korkmayanlar bu kitabı es geçmesin.
Okuyacaklarıma Ekle
440 syf.
·
Beğendi
·
10/10 puan
Sartre'den Özgürlüğe, Varoluşçuluğa..
Jean Paul Sartre'den okuduğum ikinci kitap olan Akıl Çağı'ndan bahsedeceğim bugün. Yazarın kalemini çok seviyorum, verilmek istenen mesajları öyle ustalıkla, alttan alttan anlatıyor ki bu gizemine hayran kaldım doğrusu.. Sözü çok uzatmadan kitabın içeriğinden bahsedeyim, çünkü üzerine söyleyecek çok sözüm var..
.
!Uyarı: SPOİLER İÇERİR!
.
Kitapta sadece ana karakter üzerinden gidilmemiş de, başka karakterlerin ağzından da anlatım yapılmış. Fakat hepsinin asıl varmak istediği sonuç; özgürlükleri. Asıl ana karakterimiz olan Mathieu; Burjuva bir aileye sahip fakat kendisi diğer insanlardan sıyrılıp 'özgür' olmak istiyor. Mathieu'nun Marcelle adında bir kadınla ilişkisi var ve kadının hamile olduğunu öğreniyor. Fakat onunla evlenip hayatına "evli bir adam" gibi devam etmek istemediğinden kürtaj parası aramaya koyuluyor. Ayrıca kendinden yaşça küçük olan İviç'e karşı hisleri var ve bunu kendince ayıp buluyor. İviç'in erkek kardeşi de Mathieu'ya yaklaşmak ve onun gibi özgür olmak istiyor. İviç sınavları geçememesi durumunda ailesinin yanına dönüp özgürlüğünü kaybetmekten korkuyor. Bu sırada Daniel, elinde oldukça fazla parası olmasına rağmen sırf Mathieu evlensin ve sıradan bir adam olsun diye ona borç vermek istemiyor. Mathieu son çareyi abisinde arıyor. Abisi de tam bir burjuva, kardeşinin artık 'akıl çağına' ulaştığını, o istese de istemese de içindeki burjuvanın ortaya çıkması gerektiğini söylüyor ve bu yüzden Marcelle ile evlenmesi için ona yüklüce para teklif ediyor.
Bu sırada eski dostu Brunet Mathieu'yu ziyaret ediyor, onun yeterince özgür olduğunu ve artık bir 'uca' bağlanması gerektiğini söyleyerek onu kendisinin de içinde bulunduğu komünist partiye çekmeye çalışıyor. Brunet'in demesine göre Eylül ayında bir savaş çıkacak ve Mathieu'nun kurduğu bütün hayallerin bir şarapnel parçası ile yok olup, sıradan bir insan gibi öleceğini, oysa kendisinin en ön cephede savaşıp, bu uğurda canını vermiş bir kahraman olacağını söylüyor. Fakat tabiki Mathieu bunu da kabul etmiyor, zira kendi özgürlüğünden asla vazgeçmiyor.
.
Ve kitabın sonunda Mathieu o parayı bir şekilde buluyor, fakat sonu hiç beklediğimiz gibi bitmiyor. İnanılmaz şaşırtıcı ve biraz da anlam veremediğim bir sonla karşılaştım. Fakat serinin ikinci kitabında bu anlamsızlığın gideceğine inanıyorum. Varoluşçuluk ve özgürlük üzerine yazılmış çok başarılı bir kitap. Zaten yazarın Bulantı kitabında da bu konudaki başarısı fark ediliyor ve kitapları kendini okutuyor. Hem psikoloji, hem felsefe hem de ilişki konularından da nasibini almış kitabımız. Ben yazarın kalemine gerçekten hayranım, hem bu sebepten hem de İviç'in Mathieu'ya verdiği sözü tutup tutmayacağını, Eylül'de Brunet'in söylediği savaşın çıkıp çıkmayacağını da çok merak ettiğimden hemen şimdi ikinci kitaba başlıyorum. Gerçi o savaşın çıkacağını tarihten de biliyoruz ama asıl merak ettiğim bu savaşın karakterlerimiz üzerindeki etkileri.
Okumayanlara şiddetle tavsiye ediyorum! Sağlıcakla kalın..
Okuyacaklarıma Ekle
440 syf.
·
3 günde
·
Beğendi
·
8/10 puan
DEİRN KARNLIĞA GİRŞ VEYA BŞLNGÇ DYLM... (Sartre Ayrlarmı Bozdu...)
2022 benim adıma 'Serilerin Yılı' olacak kararı aldım ve 2021 sonunda, ne ile karşılaşacağımı antre etmek adına Jean-Paul Sartre ve Özgürlük Yolları üçlemesinin ilki ile başladım.
1938 ve kısmen öncesi için yazılmış ilk seride ana karakterimiz Mathieu Delariau, felsefe öğretmeni (Sartre gibi). Varoluşsal bunalımlar çekmekte (Sartre gibi). Düşüncelerini derin sorgulamalara tabi tutmakta (Sartre gibi). Sevgilisi ile ilişkisi sorunlu ve bu sorunlar bir takım bunalımlar yaratmakta. Arkadaşları ile arası iyi diyemeyiz, kötü de değil. Bu kafa karışıklığında, bulanık bir evrende sadece var. Ve bu 'var' olma noktası, savaşın ayak sesleri ile bir takım krizlerin doğmasına teşne. Hem kişisel, hem de toplumsal.
Kişisel krizler için Sevgilisi Marcelle ile arasında öyle bir zemin var ki (söylersem tüm tılsımı kaçar) doğurdukça doğurmakta. Veya şöyle de diyebiliriz...zaman zaman da doğuramamakta...(Sır bu kadar!)
Anarşist ama değil. Sistemin bir parçası ama sistem dışı fikirlere sahip. Uyumlanmaya çalışıyor ama uyumsuz. Var ama yok. Yok ama hiç!
Bu üçleme için derin bir anlayış gerekiyor. Önceden elinizde biraz Kirkegaard yer ettiyse anlamları çözmek daha kolay olur. Kimi betimlemeler aşırı mikro. Örneğin, zaman zaman gittiğine şahitlik ediyorsunuz, zaman zaman adımlamasını dahi okuyorsunuz. Bu anlamda, bunun neden böyle olduğunu anlamadan okumak inanın tam bir zaman kaybı olur. Ayıldım, bayıldım aman ne karanlık, kitap bir türlü bitmedi, en güzeli Bulantı yok yok o da değil Duvar derken bulursanız kendinizi...Sartre derdini anlatamamış demektir.
Şimdi durup dururken, çağımız bir bolluk ve refah çağı güzellemesi yapmaya hiç niyetim yok (hele mevcut konjonktürede) fakat buraya hemen bir 'ama' şerhi düşmek gerekir diye düşünüyorum. Elindeki özgürlük ile boğulmaktansa, kabul edilmiş bir kısıtlılıkla hürmüş gibi hissetmek...benim daha bi işime geldi....sanki.
İkinci kitabın başlarındayım ve umduğum gibi daha bi karanlığın içine doğru gidiyoruz. Bunu sayfa sayfa veriyor. Yıl 1940, savaş başladı başlayacak, Almanya, Çekoslavakya'yı ilhak etti edecek ve iş Fransa'ya dayanacak. Matheiau...daha derinde yer alan bir varoluş alanına koşar adım ilerlemekte.
Ben bu seri işini sevdim. Umarım tüm yıl bu fikrim değişmez. Velhasıl, bu bu senenin son incelemesi değil ancak sabırsızlığımı mazur görün ki, yılın en gerekli, en geleneksel, zamanlaması gereği en yapılası espirisi ile huzurlarınızdan ayrılıyorum; SENEYE GÖRÜŞÜRÜZ... (Bu espiriyi yapanların yüzündeki pişkinlikten her daim tiksinmişimdir...Şimdi pişkin pişkin sırıttığıma bakmayın...bir daha okuduğumda belki kendimden tiksineceğim...) Bende de var bi Sartre kalemi ha...di mi...
Okuyacaklarıma Ekle
437 syf.
·
10/10 puan
matheu delarue'de tam olarak kendi tutumlarımı gördüm diyebilirim. roman bu yönüyle oldukça etkiledi beni. adı her ne kadar akıl çağı olsa da ben aklımdan çok yüreğimle bağlandım romana.
özgürlüğü bir kez tatmış olan insan hayatın kargaşası içinde kendine bazı tercihler yapar ve bir 'şeylere'' sahip olduğunu düşünerek üstünü örter tutsaklığının. çünkü sahibi değil tercihlerinin kölesidir insan. bunu görmek istemez. ve romanımızın baş karakteri mathiu'da tercih yapmamaktan yana bir tutum içine girer. ve genç yetişkin bir dönemde kimi için imrenilerek kıskanılan bir özgürlüğe kimi için de ızdırap verici bir özgürlüğe (dolaylı yoldan kıskanma) sahip olduğu için çekiştirilip duran bir karakterdir. sorun da tam olarak burada başlıyor. insanlar bir tercih yaparak bir şeylere sahip olurken kölesi olduğunu farketmezken, tercihsiz kalan insan ise sahibi olduğu özgürlüğün kölesi haline gelir. ve özgürlüğün kölesi olmak da ilerleyen yıllar da Mathiu için varoluş acıları demekti. ne yapsa acıdan kaçamayacak olan insanoğlu için ister tercih ister tercihsizlik bir kurtuluş değildi. ancak insan başka bir yol bulamıyor, varoluşsal acılarını ya öteler ya da o anda yaşayıp durur. ama o hep vardır. bu yüzden amor fati diye haykırmıştır Nietzsche... insanın büyük çaresizliği ve bu çaresizliğe çözümün zaman ve sonunda ölümün olduğunu hatırlatıyor satır aralarında. böylesine bir acı içinde kıvranan insan için dünya cehennem demekti. kimi öteler, kimi anlamaz, kimi ise kaçamayıp hisseder. insan için ölüm bu yüzden çok ideal olmalıdır ve o an da çok güzel olmalıdır. acının sonudur. cehennemin sona erişi.
kendimi gördüm demişken Mathiu'da, roman devam etse ve ileri ki dönemlerinin de hikayesi işlense ve asla keşke demeyeceği bir hayatı yaşadığını rahatlıkla söyleyebilirim. bazen daha tecrübeli insanlar görüyorum etrafımda ve gençliğe sürekli bir imrenmeleri mevcut. keşke şu yaşta olsaydım acısı çıkıyor ağzından... Mathiu bu noktada çok güzel bir hatırlatma yapıyor;
(..)
'gençlik budala bir şey!' diye düşündü mathieu. dışından bakarsan parlak, içine girdin mi bir halt bulamazsın. genç olduklarının bile farkında değiller.''
içsel çatışmaları bir türlü dinmeyen insanların yaşı ne olursa olsun hep tercihlerinin ve ya tercihsizliklerinin kurbanı olacaklar. bir kişiden bile şaşmadan. halbuki insan görmeliydi bakmak yerine. gençliğe imrenirken bomboşluğa imrendiğini, yaşın geçtiğinden pişman olurken aslında özgürlüğünü eline alamadığını kabullenemediği görmeliydi.
insan, görmedi.
Okuyacaklarıma Ekle
Okurlar
Kadın
% 58.4
Erkek
% 41.6
0-12 Yaş
13-17 Yaş
18-24 Yaş
25-34 Yaş
35-44 Yaş
45-54 Yaş
55-64 Yaş
65+ Yaş
© 2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.52