Evettt hepimizin istekleri, arzuları, ulaşmayı hedefledikleri var elbette ama hangimiz bu isteklerimiz için günlerimizi, aylarımızı ya da yıllarımızı feda ediyoruz? Ben söyleyeyim neredeyse hiçbirimiz. Neden mi çünkü sıkılıyoruz, bunalıyoruz ve daha ulaşılabilir şeyleri seçmeye yöneliyoruz. Sonra ne mi oluyor? Koskoca bir boşluk yahut hiçlik. Evet hiçleşiyoruz, yok oluyoruz ve farkında olmadan biz olmaktan çıkıyor yepyeni, tanımadığımız ve belki de olmak istemediğimiz bir kimliğe bürünüyoruz. İşte Martin Eden son aşamada biz olan biz değil. O yılmayan, bıkmayan, bırakmayan, yitirdiğimiz biz..
Kendini olduğundan az göstermek tevazu değil, budalalıktır; kendine değerinden az paha biçmek korkaklıktır, pısırıklıktır.
Kendini olduğundan fazla göstermek de çok defa gururdan değil budalalıktandır.