İtiraf, insanın kendini ve sırlarını ifşası değildir. Tam tersine, sırlarına saygınlık kazandırmasıdır. Sırlarıyla ruhuna bir diriliş kalesi inşa etmesidir. Ruhun diriliş sırlarına sahip çıkmasıdır. Tanrı'ya erme sırlarını şahsîleştirmesi, savunma sınırlarını pekiştirmesidir. Yoksa, ruhun yaralarını, irinlerini, çirkinliklerini sergilemesi, bir nevi ruh ekshibisyonizmi (teşhiri) değildir.