Önceki dönemde yaşayan müslüman kadınların )Allah hepsinden razı olsun) adetlerinden birisi de erkek evden çıktığı sırada evin hanımının veya kızının ona şöyle demesiydi: “Allah’tan kork ve haram kazançtan uzak dur. Çünkü bizler açlığa ve sıkıntıya sabrederiz ama ateşe sabredemeyiz.” Bir gün peygamber efendimizin hanımları bir araya gelirler ve içinde bulundukları zor hayattan,fakirlik ve açlıktan söz etmeye başlarlar.sonunda Allah rasulü’nden bolluk ve rahatlık istemeye karar verirler. Rasulullah efendimiz bu duruma çok üzülür,bir ay boyunca onlara yaklaşmaz ve şu ayetler nazil olana kadar onlarla konuşmaz.”Ey peygamber! Eşlerine şöyle söyle:Eğer dünya diriliğini süsünü (refahını) istiyorsanız,gelin size boşanma bedellerinizi vereyim de sizi güzellikle salıvereyim. Eğer Allah’ı peygamberini ve ahiret yurdunu diliyorsanız,bilin ki,Allah içinizden güzel davrananlar için büyük bir mükafat hazırlamıştır.”24
Allah cc. Bu ayetlerle peygamberimize zevcelerini,boşanma ile önceden olduğu gibi zor ve sıkıntılı bir hayat sürerek yanında kalma arasında serbest bırakmasını emretmiştir. Bunun üzerine Rasulullah efendimiz önce Aişe validemizden başlar,yanına gelir ona bu ayetleri okur sonra da şöyle der:”Anne babanın görüşünü almadan önce bu konuda acele davranmanı istemem” (yani boşanma veya rasullulahın yanında kalma hususunda bir tercihte bulunmayı Anne -babanın görüşünü alarak yap.) Aişe validemiz ağlar ve sonra der “Ey Allah’ın rasulü! Senin hakkında anne-babamın görüşünü mü alacağım? Bilakis ben Allah’ı rasulü’nü ve ahiret gününü tercih ediyorum.” Rasulullah sav.diğer bütün hanımlarına da aynı şeyi arz etti ve hepsinin cevabı da hz.Aişe nin cevabı gibi oldu.Yani hepsi Rasulullah’tan ayrılmayı değilde onunla evlilik hayatlarına aynı şekilde devam etmeyi tercih ettiler. İşte mü’minlerin anneleri (ra)böyledirler.Mü’minlerin bütün saliha hanımları da böyle olmalıdırlar.
Sayfa 45 - BekaKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.