Evet Cengiz Aytmatov serüvenimin sonuna gelmiş bulunmaktayım. Sonuna gelmeden önce araştırdım acaba başka bir eseri var mı diye bir kaç tane gözüme çarptı ama onlarında baskısını bulamadım. Şuan yayınlanmaya devam eserlerinden tek okumadığım Fuji-Yama idi. Kitap bir tiyatro eseri. Kitap adını karakterlerden birinin olayın geçtiği yüksek dağı, gerçek bir dağ olan Fuji Dağı gibi gördüğü için Fuji-Yama olarak alır. Burası dediğimiz gibi yüksek bir yer ve Tanrıdan af dilemek için ona en yakın yerlerden biri. Peki günahlarımızla yüzleşmek için Tanrıya fiziksel olarak mı yakın olmalıyız yoksa manevi olarak mı ? Dört arkadaş eşleriyle birlikte dağın yüksek kısımlarından birine bir çadır kurarlar ve yıllar sonra buluşmuş olurlar. Tabii yılların verdiği ayrılıktan ziyade geçmişte kalan hesaplaşmalar bu buluşmanın seyrini değiştirecek yegane kıvılcım olacaktır. Ateşin harlanıp kimseyi yakmaması için klasik bir Cengiz Aytmatov tekniği burada yürürlüğe girer. O da herkese sakinleştirecek yaşça büyük bir karakter, herkesin saygı duyduğu bir ata. Günah çıkarmak için Tanrının karşısına çıkan yahut ona yakın bir konumda toplaşan bir dost meclisi ile karşı karşıyayız. Ama günah çıkartacağımız Tanrı değil vicdanımızdır. Vicdan nedir sizce? Yaptığı kötülükleri yıllar sonra dile getiren birisi vicdan yaptığı için mi itiraf etmiştir yoksa artık bir şey olmayacağı yani ortalık durulduğundan kendisine bir suçlama yapılamayacağı için mi? Büyük yazar Cengiz Aytmatovu'n vicdanınızı yoklayan bu eserini belki en son okumuş olmam bir tesadüf değildir. Vicdanımı ne kadar iyi tanıdığımı anlaşmış oldum, belki de yahut bir vicdanımın olmadığını anlamış da olabilirim.

Fuji-YamaCengiz Aytmatov · Nora Kitap · 2017436 okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İsmail Kulaç