Adnanın hikâyesini dün okudum ,bittiģinde oturup düşündüm ve dedim ki "vay giden gençliģine" yarattığı öz duygu bu oldu bende .. tabii ki yetişme tarzı ,toprağı, yöresi ,töresi ona bu çektiği ezayı getirdi ama giden yineden kıymetli olan "zaman"dı ..
Üstüne konuşulacak çok nokta var :) ama peşimi kovalayan bir etkinlik iletisi ve gelecek etkinlik planları var bu sebeple zamanı en iyi şekilde kullanıp "öncelikle bu güzel aydınlatıcı inceleme için çok teşekkür edererim başka yazarlar ve başka kitaplarda görüşmek üzere .... var olun, emeģinize sağlık