Öncelikle bu kitap eleştirilebilecek son kitaplardan biridir bence.Anlatım şekli çok güzel ve anlaşılır bir şekilde yazılmış ve büyük bir başarı ile Celâl Üster tarafından Türkçe’ye çevirisi yapılmış.Yayın evinden başlarsak benim okuduğum ‘Can yayınevi’ oldu.Kapak tasarımına ve sayfaların düzenine hayran kaldım.Kitabın sonunda çevirmenin kendi yazmış olduğu kısım da ayrı bir güzellik katmış kitaba.Spoiler vermeden anlatması güç bir kitap benim için ama deneyeceğim.Bu kitap kesinlikle bir çocuk kitabı değildir.’Bir peri masalı’ yazmasına kanmayın çünkü bu sadece yazarımızın yaptığı ustaca bir laf sokma yöntemidir.Nedeni ise aslında bu kitabın 2. Dünya savaşında adı büyük bir yer kaplayan ‘Stalin’e karşı yazılmış siyasi bir roman olmasıdır.Romanda ne kadar isimler verilmese de ana karakterlerden biri olan ‘Napolleon’ adlı domuz Stalin’i temsil etmektedir.Size uzun uzadıya anlatamam bunu.Eğer kitabı almak gibi doğru bir karar verirseniz daha önce de dediğim gibi çevirmenimiz bizlere kitabın sonunda kitap ve yazarın yapmak istediği şeyler ve birkaç konu hakkında çok uzun olmayan ama anlaşılır bilgiler veriyor.Bu kitabı ben uzun zamandır görüyordum ama bir türlü almıyor,böylelikle de hayatımın en kötü kararını veriyordum.Gördüğünüz an havada kapmanız gereken bir kitaptır kendisi.Şahsen bir günde bitirdim ama etkisinden halen çıkamadım.Hayatınıza güzel şeyler katacak,siyasi bir görüşü hedef aldığı halde fabıl gibi yazıldığı için sizi asla sıkmayacaktır.Hem roman olumayı sevenler hem de tarihe merakı olanlar kesinlikle okumalıdır.Şimdi izninizle spoiler içeren birkaç şey yazacağım için okumayan yoldaşlarımı bu yazıdan çıkmaya davet ediyorum.Ben kitabı ilk elime aldığımda zaten bir domuzun diktatörlük yapacağını biliyordum.O domuzun koca reis olduğunu düşünmüştüm ama yazarın bir anda onu huzur içinde öldürmesi bana ilk şoku yaşattı.Ayrıca başlarda ‘aha kesin şu Boxer çok çalışmaktan kendini öldürecek.’ dememe ramen at kasabına gitmesi ve kapıyı tekmelemekten vazgeçip ölmeye razı gelmesi beni çok etkiledi.Hatta gözüm yaşardığı için kitabı yan tarafa koyup ‘ağlarsam ıslanmasın kitabım’dedirtti bana.Yazar ölümleri çok üstünkörü yazmış olmasına ramen çok üzücü ve biraz vahşice geldi bana.Özellikle kitabın sonlarına doğru Clover’ın yaşlanmasından bahsetmesi ve eşek Benjamin’in ilk kez duvardaki yazıyı okumayı kabul etmesi de beni üzen şeylerden oldu.Domuzların kitabın sonunda insanlara,insanların ise domuzlara benzemesi ise geçmişi,günümüzü ve geleceği tek bir cümlede özetlemiş bana göre.Ayrıca yazarın başka kitaplarını bana önerirseniz çok mutlu olurum,iyilik ile kalın yoldaşlar.

Hayvan ÇiftliğiGeorge Orwell · Can Yayınları · 2020249,1bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Daydreamer