S.: Onunla bir yabancıyla konuşur gibi konuşmuştu. Bir zamanlar bu insana ait olduğunu hatırlatan hiçbir şey yoktu, kendi bedenini bile artık pek hissetmiyordu. Şimdi her şey eskisinden de karmaşıktı; tek bildiği, bir yerlerde bir yalan olması gerektiğiydi. Fakat artık düşünemeyecek kadar yorgundu, ne düşünecek ne görecek hali vardı. Bir darağacı mahkümu gibi gözleri kapalı, merdivenlerden indi.

Onunla bir yabancıyla konuşur gibi konuşmuştu. Bir zamanlar bu insana ait olduğunu hatırlatan hiçbir şey yoktu, kendi bedenini bile artık pek hissetmiyordu. Şimdi her şey eskisinden de karmaşıktı; tek bildiği, bir yerlerde bir yalan olması gerektiğiydi. Fakat artık düşünemeyecek kadar yorgundu, ne düşünecek ne görecek hali vardı. Bir darağacı mahkümu gibi gözleri kapalı, merdivenlerden indi.

Sayfa 64Kitabı okudu

Korku Stefan Zweig

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

S.