İçimdeki gökyüzünden size biraz bahsedeyim. Ne ihtiyacım var duymaya derseniz, benim yazmaya ihtiyacım olan anlardan olduğu için.
Bu canhıraş yaşamın ortasına, öyle atıldık ki, sabahları güneşin olup, bulutların görülmediği berrak bir hava olan gökyüzü hayalimiz, pus oldu.
Duvarlar köprü
Köprüler yokuş
Yokuşlar zorlu
Hava hep bulutlu
Böyle bir gökyüzünde, böyle bir havada yürüme endişesi yaşarken bir de yol aldığımız, zor, sebatsız, vefasız, hayırsız, çabalamayan, yokuşu görünce kaçan insanlar gördük.
Yoldaşsız yolculuk, paylaşılamayan gariplikler.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.