Calvino bu kez tuhaf ve çocuksu özellikler taşıyan bir karakterle çıkıyor karşımıza. Karakterini sade anlatımıyla sarmalayarak yine büyülü bir dünya sunuyor bize. Marcovaldo tuhaf, çocuksu ve bir de hüzünlü. Hüzünlü çünkü kentin göbeğinde yaşayan Marcovaldo sürekli özlemini duyduğu doğanın arayışı içinde.Kitap her biri bir mevsime adanmış farklı öykülerden oluşuyor.Marcovaldo her yeni mevsimde aradığı doğayı bulmak için tekrar umutlanıyor. Her seferinde yeniliyor ancak yine deneyip yenilmeye hep hazır.
Kitapta ciddi bir kentleşme eleştirisi var, Calvino bunu kendine has yöntemlerle yaptığı için okuyucu rahatsız olmuyor. Hem edebi zevk alayım hem de eleştirel bir yanı olsun diyorsanız bu kitap size göre.