Şeyh Galib "kâinâtın özü" anlamına "zübde-i âlem" demiş. Dışarıda her ne varsa insanda dürülüdür. İnsan kendinden aşağıdaki varlık basamaklarından hayvânât, nebâtât ve cemâdâtı ihtiva eder. Aynı zamanda anâsır-ı erbe'a denilen dört unsur, insanda ahlat-ı erbe'a'ya dönüşür. Âlemin nizam ve intizamı bu dört unsurla, insanın sıhhati de bu dört unsurun karşılığı dört hılt ile dengede tutulur.
