Yalnızız.
Vücutlarımız ruhsuz gövdeler gibi sallanıyor ortalıkta...
Doludizgin bir nehrin sularına nedensiz düşüvermiş solgun yapraklar gibi taşıyor hayat bizi... Karanlık bir meçhule doğrı akıyoruz...
Nehrin sonu ya dingin bir deniz ya cehennemi bir çağlayan, bilemiyoruz. Biçare, sürükleniyoruz.
Sayfa 34 - İmge Yayınları- 13.baskı, Ağustos 2005/ NehirKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.