Franz Kafka'nın okuduğum ilk kitabı. Gerçi 'kitabı' demek ne kadar doğru bilemiyorum. Milena'ya gönderdiği o mükemmel mektuplardan oluşuyor çünkü. Evet mükemmel. Bir insan bu kadar özgün olabilir kendini anlatmakta. Kendi iç dünyasını, varolamamasını, o sessiz isyanını öyle güzel anlatmış ki Kafka, cümlelerin altını çizmekten kitabı okuyamaz hale geliyorsunuz. Ama bence en iyisi şu: ''Yanımda yürüyordun Milena, inanabiliyor musun yanımda yürümüştün.'' Sevdiğinin kendi yanında dahi yürümesine inanamayan bu adamı okuyacaklara selam olsun, keyifli okumalar...