1890 yılında yayınlanan Açlık romanı, Hamsun’un en bilinen ve en ünlü romanıdır. Franz Kafka‘nın da aralarında bulunduğu onlarca yirminci yüzyıl yazarına bu roman ışık tutmuştur. Hamsun bu başarısı 1920 yılında Nobel Ödülü alarak taçlandırmıştır. Kitabımızın başkarakteri Ylajali. Yazılar yazıp satmaya çalışan ve deliliğin sınırında yaşayan bir karakter. Bir an dünyanın en mutlu insanıyken bir dakika sonra depresif düşüncelerle mutlu dünyasını kendine dar edebiliyor. İşte bu manik depresif ruh hali, Ylajali’nin yaşadığı aşk acısı ve parasızlığın getirdiği açlığın sonucu. Genel anlamıyla kitabın konusu bu kadar basit görünürken Açlık’ı bu kadar özel kılan ne peki? Kitabın anlatımı çok akıcı ve sade. Kelimeler arasında kaybolup hikayeden ve yaşananlardan kopmuyorsunuz. Ancak bu sadelik kesinlikle kitabın değerini düşürmüyor. Hamsun hikayeyi ve karakterin hissettiği duyguları öyle bir anlatıyor ki, sanki açlıktan sokaklarda çöp karıştıran, karnını doyurmak için parmağını kesip kendi kanını içen Ylajali değil de sizsiniz. Bir şeyler yazarak para kazanmaya çalıştığından bahsetmiştim. Yazma işin de pek başarılı olduğunu söyleyemeyiz. Ylajali’nin bu kadar fakirliğe rağmen ödün vermediği tek bir şey var, o da onuru. Karşılıksız asla para almayan, onurunu kaybetmektense ölmeyi yeğleyen bir karakter. * Bütün ümitler suya düştü mü, her şey bitti demektir. * Bir insanın, en candan, en hararetli bütün girişimlerinin yüzde yüz boşa gitmesinde bir Hikmet var mıydı neydi? * Her şeyi oluruna, kendimi şen sabaha bırakıyor, mutlu insanlar içinde ben de kaygısız öne arkaya sallanıyordum. Bulutsuz berraktı gökyüzü; benim de gönlüm gölgesiz.

AçlıkKnut Hamsun · Varlık Yayınları · 201728,3bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sümeyye Aydoğan