Günümüze ithafen...Adaletin olduğu bir dünya düşü...
Devrim. Düş değildi. Bir öfkeydi devrim, bir gerçek. Toplumumuzu sınıflara ayıran, beyinlerimizi zincire vuran sistemi yıkmak mümkündü. İnsanı toplumsal ve zihinsel zindanından kurtarabilirdik. Adaletin, cömertliğin, bilincin egemen olduğu bir dünya kurabilirdik. Bu düşün ötekilerinden daha görkemli, daha büyük olduğunu kim reddedebilir?
Sayfa 334Kitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.