“Kendimden Söz Ediyorum” adlı öyküden...
Tahta bir masanın başına oturmuştuk. Karşımda Sait Faik bir şeyler yazıyordu. Benim önümde beyaz bir kağıt duruyordu. İçimde yaşayan, dirilmek için çırpınan yığınlarca hikâye kahramanı vardı. Ama sen hepsinden ağır basıyordun. Bütün düşüncelerim, bütün hayallerim yalnız senin içindi. Bir roman anlatacak kadar doluydum. Buna rağmen kalemim yalnız adını kâğıda çizebiliyor, yüzünü ve saçlarını gelişigüzel çizgilerle resmediyordu.
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.