Gönderi

Seyyar Hüzün Alıcıları
Bir gün, O körpe düşlerin ellerinden tutup, Umutla çaldığımız kapılar bir bir aralanır, Her güzel şey yan yana sıralanır Bir sen olmazsın Bir de ben olmam... İşte aşk o zaman yaralanır, Sevgi yaralanır, Emek yaralanır... Düşler boyunlarını bükerler Umutlar gözyaşları dökerler Bütün çiçeklerin kalbi kırılır Dili tutulur kuşların Balıklar sığ sularda boğulurlar Martılar göğün yüzünden düşerler Denizlerin ciğerini deşerler... Ve sonra, Birbirine geç kalanların konu edildiği Çatısız bir hikâyede ikamet etmeye başlarız seninle, Sokağımızdan seyyar hüzün alıcıları geçerler Yüzümüze bakarlar acıyarak Hayretle!... İçlerinden çok yazık olmuş diye söylenerek Kalplerini önlerine eğerek...
Sayfa 10 - Hayy Kitap - 1. Baskı
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.