Bir gün,
O körpe düşlerin ellerinden tutup,
Umutla çaldığımız kapılar bir bir aralanır,
Her güzel şey yan yana sıralanır
Bir sen olmazsın
Bir de ben olmam...
İşte aşk o zaman yaralanır,
Sevgi yaralanır,
Emek yaralanır...
Düşler boyunlarını bükerler
Umutlar gözyaşları dökerler
Bütün çiçeklerin kalbi kırılır
Dili tutulur kuşların
Balıklar sığ sularda boğulurlar
Martılar göğün yüzünden düşerler
Denizlerin ciğerini deşerler...
Ve sonra,
Birbirine geç kalanların konu edildiği
Çatısız bir hikâyede ikamet etmeye başlarız seninle,
Sokağımızdan seyyar hüzün alıcıları geçerler
Yüzümüze bakarlar acıyarak
Hayretle!...
İçlerinden çok yazık olmuş diye söylenerek
Kalplerini önlerine eğerek...
Sayfa 10 - Hayy Kitap - 1. Baskı