Bir gün evimize bir profesör geldi. Konuşurken hayvanların duygularının olmadığını, bu yüzden deneylerde kullandıklarını söyledi. Babam profesöre baktı ve "şimdi size bir şey göstereceğim"dedi. Babam iki elini yüzüne kapatıp ağlıyormuş gibi yaptı. Gorbi uyuyordu. Babamın ağlama sesini duyunca yerinden fırladı, koltuğun üstüne çıktı ve babamı var gücüyle öpmeye başladı. Profesör bir süre konuşmadı ve ardından babama şöyle dedi ."Özür dilerim. Ben ömrüm boyunca gördüğüm bir şeyi anlamamışım. Siz çok güzel anlattınız." "Bizler, bizi sevenleri gözlerinden tanırız.Onların yüreklerindeki sevgi, güzel yüzlerine yansır. Onların gözlerini gördüğümüz zaman sevinip çılgına dönmemiz ondandır. Bizler, kimimiz evlerde, kimimiz barınaklarda, kimimiz sokaklarda , kimimiz karanlık bir kuytuda yaşayabiliyorsak, tümünü bizleri seven o iyi insanlara borçluyuz. Onlar iyi insanlar...

Pako'ya MektuplarBekir Coşkun · Bilgi Yayınevi · 201646 okunma

··

86 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hikmet Tunceli