Alışılmış hayatlarımızı , bir kara delik içine çekip bizden alamazmış gibi yaşıyoruz.İçine sinmese de idare ederek yaşamak - yetinmekle kandırılmış ruhlar- sorgulamanın zorla köreltildiği beyinler- bazen hapsedilen demir kafesten çığlıklarının kanatlandığı o an… Hepsi bizim için var…
Neye alışır insan?
İnsan ne ile yaşar?
Neden insan yaşamalı?
Gibi sorular ve türevleri—
Yeni başladığın bir günde tadını kaçıran, keyfini bozan - çayına bi eklem atan- yumurtana ekelediğin karabiberlerin üzerinden sarhoş bir ayyaş gibi sekiz çizen o karasineği hatırla..
Kaçtı mı tadın?
Ya bu sabah uyandığında tadını kaçıran şey dün gece ve bundan daha önceki geceler gibi yatağını paylaşıp - sarılıp uyuduğun - her şeyi ile tanıdığını düşündüğün ama- sana bir arsız teklif ile koca bir yabancı gibi gelen eşin olsa? Olabilir demi? Neden olmasın?
Bazen çok ‘’yargı içerecek olsa da ‘’ ki bir de yargının işin olduğunu düşün- on sekiz yaşında bir genci öpebilir insan -kendisi ellilerine tırmanmış - saygı da arşa ulaşmış bir kadın olsa da..Hayatın ne getireceği , ne götüreceği ama en önemlisi ne hissettireceğini bilmediğimiz günlere uyanıyoruz- bazen farkındalık yaşıyoruz, bazen ise hissetmiyoruz bile.
Dinsel karmaşalar, kolay sömürüler merkezinin temelini oluşturuyor- sorgulamak yerine -sığınmayı tercih ediyor insan (kolayına geliyor) Bazen o kadar kolayına geliyor ki canından bile vazgeçebiliyor.
Çok sevdiğim ve bana 
çiğdem odabaşı ‘ nın kazandırdığı bu harika yazarın , yine etkileyici ve tek solukta okunabilecek kitabını buraya bırakıyorum. Mutlaka okuyun , sorgulayın ve sığındığınız asla - keşke - belki türevlerinden arının ve özünüze inin, kendinizle tanışın - işte o zaman hayat tadından vazgeçilmeyecek olacak. #mutlupazarlar 
Buket Aktaş
‘’Bir gün öleceğimizi hepimiz biliyorduk. Nasıl öleceğimizi hiçbirimiz bilmiyorduk.’’
Ya tekrar yaşamaya, gerçekten yaşamaya başlayacağız ya da vazgeçip bundan böylesinin sefalet olacağını kabulleneceğiz." #cocukyasasi
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.