Yaşamında bilinçli bir seçim yapmış ve belli ilkeleri benimsemiş bir gencin, sanat ürününden yararlanmasına bir engel, neleri "sevmesi gerektiği" kaygısıyla kendini alabildiğine kasmasıdır sanırım. Oysa böyle bir kasılma, karşılaşılan ürünle "reaksiyona girmeyi" baştan engelleyicidir. Eleştirel gözle bakabilmek apayrı bir şey. Bunun için o ürünü anlamak, sindirmek, yarattığı coşkuları yaşarken bunların bilincine varmak, böylece ürünle birlikte kendini de eleştirmek gerekir. Yoksa edebiyat hiçbir zaman kendini tanımanın da yolu olamaz.