"Neresi sıla bize neresi gurbet
Yollar bize memleket"
Çok sevdiğim bir şarkı sözüdür.
Alıntı ile çapraz okuyunca, yalnızlığın da bir yol olduğu hissine kapıldım. Yurdu insanı çağırır. Çağırmanın bir lisanı da yollardır. Bazen bu lisan o kadar tatlı olur ki yurdu unutturur. İnsan sadece yola meftun olur.
Bizimkisi de sayıklama işte.