Platon, zamanında şöyle bir hikaye anlatır: " İnsanlar çift kafa, dört kol ve bacak ile yaratılır. Bu, varlıkların en üstünüdür. Tanrı, bu varlığın üstünlüğünün kötü sonuçlar doğurabileceğini gördüğü için bu varlığı iki parçaya ayrılır. İnsan, şu anki haliyle aynı biçimdedir ama diğer yarısını kaybetmiştir." Acaba aşk dediğimiz şey, diğer yarımızı aramaktan ibaret midir?