"Aptalları hor görme. İnsan aptal olabilir, yine Tanrı'nın gözünden düşmeyebilir. Hatta ahmaklar daha şanslıdır. Cennete en önde onlar girer ... Bir akıllıyı bir başka akıllı baştan çıkarabilir. Ama bir ahmağı dünyanın tüm akıllıları bir araya gelse yerinden kımıldatamaz. Bu yüzden aptallık, dinde meziyettir ve okumamız buyurulan kutsal kitapları aptallaşıncaya kadar okumak gerekir. Evliyalık derecesine ancak ahmaklık mertebesinden geçilerek gelinir. Yani dinde, Tanrı'dan başka bir şeyi düşünemeyecek kadar her şeye kayıtsız olmak. Günaha ahmakların gözüyle bakmak. Ama akıllı olan, günahtan ne kadar uzak da olsa, onu düşünmeden edemeyecektir. Günahı düşünmek, onu işlemeye başlamaktır..."