Seni biliyordum...
İçindeki hicranlı yarayıda!..
Ve beni an-ı aşkla sana kamçılayan
Sendeki her nakşın güzelliğindeki şifayı...
Birazcıkta olsa!...
Seni dile getirmekte
Elbette çok zorlanacaktım..
Ama üzerime gelen aşk!
Dış dünyaya ördüğün
Çelik/ten duvarlardan
Daha sağlam ve baskındı....
Sen
Cennet yüzü
Bahçenle düşkünlüğümsün
Gönlüm umuda iç geçirmedi
Çünkü
Sana kavuşma umudunun verdiği
Kavruk gecelerin parlak fosforuyla
Aydınlanırken....
Bedenimden ayrışan yüreğim..
Yıldızların çimen mavisi rengine
Saklanmış tüm aşklarıda yüklendi...
Artık...
Sabahı ecelide bekleyemezdim karşına çivi gibi dikilip
Seni anlatmak istedim soluğum seninle kesilene kadar.....