Gönderi

Seni biliyordum... İçindeki hicranlı yarayıda!.. Ve beni an-ı aşkla sana kamçılayan Sendeki her nakşın güzelliğindeki şifayı... Birazcıkta olsa!... Seni dile getirmekte Elbette çok zorlanacaktım.. Ama üzerime gelen aşk! Dış dünyaya ördüğün Çelik/ten duvarlardan Daha sağlam ve baskındı.... Sen Cennet yüzü Bahçenle düşkünlüğümsün Gönlüm umuda iç geçirmedi Çünkü Sana kavuşma umudunun verdiği Kavruk gecelerin parlak fosforuyla Aydınlanırken.... Bedenimden ayrışan yüreğim.. Yıldızların çimen mavisi rengine Saklanmış tüm aşklarıda yüklendi... Artık... Sabahı ecelide bekleyemezdim karşına çivi gibi dikilip Seni anlatmak istedim soluğum seninle kesilene kadar.....
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.