Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra gider gibi kalışlarını… Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkûmu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki… (Kahraman Tazeoğlu)
Mustafa kubacık
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.