Her birimize düşen memleketin bir boşluğunu doldurmaktır, biz doldurmaya azmetmediğimiz için o boşluklar büyüyüp birer kara deliğe dönüşüyor.
Bir gün; mesela bir musluk tamircisinin işinin hakkını vermesinin, mesela bir üreticinin domates gibi domates yetiştirmeyi kafasına takmasının ya da mesela bir öğretmenin aslında insan inşa etmekte olduğunun farkında olmasının da vatan savunmasının bir parçası olduğunu öğrendiğimizde ancak tam olarak güvende olacağız.
“Ben neyi değiştirebilirim ki?” diye sordu genç olan. “Kendini! Yetmez mi bu!” diye cevap verdi daha az genç olan.
{gökhan özcan}
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.