Önsözüm Mevzubahis yazarın kitaplarını okurken öylesine kapılıyorsunuz ki sanki edebiyat senfonisi dinletisi eşliğinde, aforizmatik gökkuşağı içindeki metafor renklerini seyir imkanı buluyorsunuz... İşte yine böyle bir serüveni okudum ve sizlere izlenimlerimi sunmak istiyorum. İnceleme Metnim Zifiri karanlık, sisli sokaklar, yalnız bir adam o sokaklarda kendisine yaverlik eden sadakatli ve sessiz gölgesiyle birlikte ilerliyor. Başkarakter, sokaklarda adeta zindan bekçisi gibi duyguları erketeye yatmış bitirim insanların, hodbin hayatlarının serüvenlerine müdahil oluyor. Meyus insanların vaveylâ hallerine konuk olurken ona kılavuz ise gecenin karanlığında bir gelin gibi parlayan mehtap oluyordu. İnceleme metnim bu şekilde, işleyişe gelirsem, kitabı okurken adeta ruhunuza bir asalet hasıl oluyor ve okuduktan sonra ise öz benliğiniz üstüne röpteşanbır giymişçesine kelimeleriniz illüzyona uğruyor, günlük hayatta bile ağdalı bir dille konuşurken buluyorsunuz kendinizi. Sözlerimi somutlaştırmak amacıyla ,eser içerisinden birkaç tane alıntı metni ekliyorum. "Hiçbir şeyin benim için gerçekleşmediği, ama yine de her şeyin bana dahil olduğu duygusunu taşıyordum yalnızca; ilgisiz kalsam da, çok derin ve çok gerçek şeyler tadıyor olmak müthiş mutluluk veren bir duyguydu, ruhumun en canlı kaynağını oluşturur, tanımadığım yerlerde şehvet gibi üstüme çökerdi. " s.6 "Beyaz yol, dalga dalga dizilmiş tepelerin balçıklı toprağı içinden yukarı doğru sürünürcesine kıvrılarak, eğri büğrü ilerliyor, batmakta olan akşam güneşinin kızıl bir çerçeve içine aldığı, mor alevler saçan koruluğa ulaşmaya çalışıyordu. " s.49 Son söz olarak serancamda hasbihal izlenimi verebilmek için size soruyorum. Siz kelimelerin rengini gördünüz mü? Sesini duydunuz mu hiç? Cevabınız hayır ise, zweig okuyun derim. Keyifli okumalar....

Ay Işığı SokağıStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202167,9bin okunma

··

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ters Adam...