Okuduğum her satırda biraz daha karakterlerin duygu dünyasında buluyorum kendimi.Ve her kitabında baştan sona aynı heyecan, benzer şaşkınlık.. Yalnız dikkat ettiğim bir şey var, Zweıg’ in her kitabında bir uç yaşanıyor mutlaka. Uç sevda, uç fedakarlık, uç acı, uçlarda yetenek. Sınırları ustaca zorluyor her seferinde Zweıg. Bu kitapta da kendisinden birşey istemek için gelen kadını reddettiği için büyük bir pişmanlıkla, hırsla, kendi ifadesiyle Amok koşucusu ( Malezyalılarda görülen bir sarhoşluk, ötesi delilik.. anlamsız bir saplantının krize dönüşmesi) gibi kadının peşine takılıyor. Gözü hiç birşey görmeden ve başka birşey düşünmeden ve kendi hayatını yok etmek pahasına. Güzeldi, her zamanki gibi. Tavsiye edilir 
Stefan Zweig 
Amok Koşucusu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.