"Içimde ölü şehirler vardı, ben beni yöneten hislerin kuruttuğu bir ülke gibiydim. Her bir şehir farklı bir hissin kuşatması altında kalarak ölmüştü, ülkemin başkenti ruhumdu ve ruhumu öldüren kişi annemdi. Başkentimi öldürmeden hemen öncesinde bir şehir daha öldürmüştüm, bu şehrin adı duygularımdı, katili babamdı. Duyguların öldüğü yerde sanırım ruh da fazla yaşamıyordu."
Sayfa 475 - dokuz yayınlarıKitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.