Ah ! Güzel İstanbul, çocukluk anılarımda kalan o saf dürüst, dingin, siyah-beyaz kent. Bakırköy'e doğru yol alırken, trenin penceresinden bakan çocuk gözlerime takılıp kalan; pencereleri sardunyalarla süslü ahşap Kumkapı evleri, bir beygirin çevirdiği dolapla sulanan yeşil yemyeşil Langa bostanları, ya da arsız İstanbul martılannın üzerinde uçuştuğu Yedikule'nin burçları...