Amerikalı zenci şair Ray Durem'i de yaşantısı boyunca bir sivil polis takip etmiştir; kimlerle görüştüğünü, nerelere gittiğini rapor alarak yazmıştır. Ray Durem, peşinden hiç ayrılmayan sivil polise kendisini takip etmesinin 25. yıldönümünde "Ödül" adlı bir şiir yazar.
Evet, yaşlı casus
bana benzeyen.
Seni çıkmaz sokaklarda gezdiren
birkaç kez
Meksika'ya götüren
Yüksek Sierralar'da balık avlatan
Philharmonic'te caz dinleten hep benim.
Sen yaşamın boyunca beni izledin
ben de senin karını giydirdim, iki çocuğunu kolejlerde okuttum.
Ne yararı oldu peki?
İşte güneş her sabah doğmayı sürdürüyor hâlâ
ve sen söyle bana hiç gördün mü beni
bir başkan yardımcısını satın alırken ya da okul kapatırken
ya da Trujillo'ya faizle borç verirken?
Hiç yakaladın mı beni uçak biletleriyle oynarken?
Los Angeles'te barların kapalı olduğu saatlerde
biraz yasak viski bulup da aldığım olmuştu, evet
ama patron da bundan payını almıştı.
ne bir Koreli öldürdüm şimdiye kadar
ne de Mississippi'de on dört yaşında çocukları,
ne Guatemala'yı bombaladım,
ne de silah sattım Cezayirli avcılara.
evet, yadsımıyorum;
zenci bir çocuğu beyazlara özel bir salona
sokmuştum bir kez
ama o benim kızımdı,
daha üç yaşındaydı, çişi gelmişti, işemek zorundaydı.