Michel de Montaigne (1533-1592): "Kendini tanı" ve "Ne biliyorum?" gibi temel sorularla yola çıkarak bir insanda insanlığın bütün hallerini yoklayan "deneme" türünün isim babasıdır. . Montaigne,16. yüzyılın karanlıkları içinde tek başına diri ve tertemiz bir ışık saçmış, cüretkar düşünce ile keskin bir eleştiri bilincini harmanlamıştır. . 400 yıl önce kaleme alınan Denemeler, özellikle eğitim ve felsefe konularında Ortaçağ dogmatizmini yıkan bir aydınlanma kitabı, hümanist kültürün en önemli kaynaklarından biri niteliğindedir. . Montaigne, Denemelerinde başta insan sevgisi olmak üzere iyimserlik, dayanışma, özgürlük ve okuma alışkanlığı üzerine çok özgün yazılar kaleme aldı. Sürekli eleştirel inceleme fikrini yeniden insanlara tanıttı. . Bugün üzerine konuştuğumuz pek çok şeyin özü, düşünme ve konuşma biçimimizin ilk hali aslında bu kitapta yer alıyor. . O aslında bu kitabı yazma nedenini şu sözlerle özetler. Bu kitabı, çevremdekilere bir yol çizmek için kaleme aldım. Düşündüm ki, beni kaybettiklerinde hakkımda daha fazla şey bilsinler. Eğer kendimi herkese beğendirmek gibi bir niyetim olmuş olsaydı, özenir, en gösterişli halimle ortaya çıkardım. Bu kitabı kaleme alırken yalın, anlaşılması kolay ve gündelik halimle, olabildiğince sade görünmek istedim. Çünkü ben burada kendimi anlatıyorum. Burada hatalarım, nasıl bir kişiliğe sahip olduğum, görgü kurallarının izin verdiği ölçüde, açıkça görülecektir. . Okuyup bir köşeye bıraktığınız kitaba Montaigne gizlice gelip bir şeyler daha ekliyor sanki zaman zaman. Onun yüzyıllar önce yazdıklarını bu yüzyılda yaşamakta ve biz onları hala tartışmaktayız. . Kitaptan birkaç alıntı . Kırdım diyorsun zincirlerimi; Evet, köpek de çeker koparır zincirini, kaçar o da, ama halkaları boynunda taşıyarak. . İnsanın en kötü anı kendini bilmez ve yönetemez olduğu zamandır. . Bir insanın özünde soyluluk olmadı mı, dünyanın tacını giyse yine çıplak kalır... . Nice insanlar kendilerinin olmayan inanışlar için, başkalarından aldıkları, ne olduğunu bilmedikleri fikirler için ses çıkarmadan diri diri yanmışlardır. . Kendimizden kaçmamız kendimizde olup biteni bilmediğimizdendir... İstediğimiz kadar yüksek sırıklar üstüne çıkalım, yine kendi bacaklarımızla yürüyeceğiz. . En büyük, en şerefli eserimiz doğru dürüst yaşamaktır. . Aristoteles der ki, "İnsanların en çok korktukları rüzgarlar, saklı yerlerini açan rüzgarlardır. . Tabiat bizi özgür ve bağımsız yaratmış, bizse tutup kendimizi birtakım çemberler içine hapsediyoruz.

DenemelerMontaigne · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202055,2bin okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selim Genç