HOCALI
Şehirlerden bir şehirdi hocalı
Kaldı bağrı yanık gözleri yaşlı
Dostları yaslıdır düşmanı paslı
Hocalı Türkündür cevherdir aslı
Aşığınım balam vurgunum sana
Toprağa düştün de bulandın kana
Dualar koşuyor hep senden yana
Düşmanın ateşler içinde yana
Toprağım vatanım boş kaldı evim.
Bahçeleri sessiz meyvesiz bağım
Dağları ceylansız viran ocağım
Açıktır kollarım sana kucağım
Gül diyarım Türk'tür Türk ile kardeş
Bayır-Bucak Kerkük Kıbrıs ile eş
Tam sırtından vurdu seni bir kalleş
Bu gece bitecek doğacak güneş
Kimler saldı taktı zulmü başına
Kulak tıkayanlar bu feryadına.
Neler yaptı vahşi şu evladına
Koşacak bir mert olur imdadına
Vatanın yolları köprüleri bir
Dağların sırası yüksekliği bir
Türklerin acısı sevinçleri bir
Türk'ü kar üşütse Turan incir
Yazıklar dünyada kıyım yapana
Yazıklar kıyıma çanak tutana
Bir ateş ki yaktı yanan yanana
Bir gün zulüm bitse çıksak feraha
Sen gül idin ateş oldun har oldun
Yeşil idin susuzluktan pek soldun
Azaldın da birliktende yek oldun
Temizdin de temizlerden pak oldun
Katil misin be Erivan, Erivan
Gözü kanlı eli kanlı Erivan
Dini yok, yok vicdanı Erivan
Ordun sevmiş çok talanı Erivan
Tahakküme aslan gibi durduk biz
Böyle nice kanlı günler gördük biz
Çok kereler düşman boynu vurduk biz
Seyreyleyin yiğitliği bizden siz
Hocalıda altı yüz can vermişim
Eğmemişim başı, yüksek durmuşum
Kurşunlara etten duvar olmuşum
Türklük onuruyla vurmuş coşmuşum
Hocalı ki Azerbaycan goncası
Yeri Dağlık Karabağ'ın arası
Yarinden ayırdı onu düşmanı
Yarıda kesildi nağme şarkısı
Kuduz it dolu saldırdı bir ordu
Talan etti halkı köşe bucağı
Çok şehri yok etti ermeni halkı
Zalimce döküldü suçsuzun kanı
Gel ilime savun bizi anadol
Oğuzlardan Alparslan'dan örnek ol
Avrupa'dan Asya'ya uzanan yol
Kan akıtan kansızlardan hesap sor
Anayurdum budur Türkün davası
Meydanları sarsın Türkün sedası
Buna şahit, Çanakkale'nin sesi
Kurbanım dalgalansın al sancağı