Dücane Cündioğlu, “Bir şiir bir mısrâı için okunur.” deyip ilave eder; “Yüzlerce kötü örneğini denemeksizin iyi bir insanı, iyi bir kitabı, iyi bir filmi bulmanın imkânı yoktur.” İlk cümlesi, bir kitap bir cümlesi için okunur, diye de kabul edilebilir sanırım, hele ki “şiir gibi” olanların. Örneğin, şu alıntıyı gördükten sonra, Yerlerde Bir Aziz,
