Merhaba İnsanları ikiye bölen bir kitap ile karşınızdayım. "Sevenler" ve "sevemeyenler". Sevenleri anladığım gibi sevemeyenleri de anladım. Çünkü bir yolculuğa çıkıyorsunuz ve muhakkak "evet, neden öyleydi?, öyle olmak zorunda mıydı?" Diye soruyorsunuz. İşte bu ince çizgi sizi sarsıyor, üzüyor ve yaralanıyor. Ailenizden bir bireye geriye dönük sitem edemiyorsunuz çünkü "ne yaparsan yap anne babanın hakkı ödenmez." Cümlesi ile büyüdük. Dur! Sinirlenme bu şekilde ifade etmeme hemen. Bu gibi kalıba dökülmüş ve bize geçmiş olan cümleler her ne kadar saf, temiz gibi gözüksede yıkımlara dönüşün sebebi. Yani, çocuklarında aslında yetişkinler kadar birey olduğunu, düşünmeden ve dahi bazen istemeden yapılan, söylenilen her cümle ve davranışın onların içinde açtığı yaralara gebe. Geleceğe dair iz. Beni en çok etkileyen ve kitabı o an kapatıp düşündüren şu kısım oldu: Anne babalar anne/baba oldukları için öfkelendikleri anlarda her cümleyi kurmayı kendilerinde hak görüyor olması ve buna istinaden toplumun -yakını, arkadaşı- onları her durumda onaylıyor olması. Çocuğun da ne yaparlarsa yapsınlar anne/babalarını çaresizce seviyor olmaları. Ne kadar gözyaşı sebebi öyle değil mi? Şimdi bunu bi' düşün. Özellikle son cümleyi. Velhasıl, bu güzel kitap ile geçmişe yolculuğa çık ve keşfet. Sonra, doğurulmayı sizden talep etmemiş olan çocuğa sağlıklı bir birey ol. Çünkü yaralar derin, seneler kadar. Feyizli okumalar. Nahif kalın. .. Sizenot: kitaba dair tek eleştirim; Miller alıntılarının biraz fazla olması idi. Kendimenot: çocukluğum çok güzel geçti fakat en basit örneği ile bizler eğer bayram temizliği yapılıp salon kapısı kapatıldıysa misafir gelmeden salona giremeyen çocuklardık. Temiz ve masum gözüken bir burukluk. "En iyi anne baba bile çocuğuna zarar verir."

İyi Aile YokturNihan Kaya · İthaki Yayınları · 20186,1bin okunma

·

55 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

toprak