En başta kendi küçük, içine kapanık hayatımın bana öğretmediği bir şeyi, eğlenmeyi, dahası eğlendirmeyi, yarını düşünmemeyi öğrendim. Bir anlamda, ilk kez geniş bir alanda açık havayı, özgürlüğü, yaz günlerinin müziğini, doğanın gizemlerini öğreniyordum. Sonra önem verilme de vardı ve bu çok tatlıydı. Ah, bu bir tuzaktı. Önceden tasarlanmamış ama derin bir tuzaktı. Hayal gücümü, duyarlılığımı, belki kibrimi, içimde kolayca coşkuya kapılan ne varsa yakalayan bir tuzak. Olanların en iyi açıklaması kendimi korumasız kılmış olmamdı.
Sayfa 26Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.