Vıctor Hugo eserinde adından da anlaşılaşacağı üzere bir idam mahkumunun son gününü; acısını, öfkesini, zaman zaman ölüme meydan okuyuşunu ama en çok korkularını ve umutlarını anlatır. (Karakter ölüm düşüncesinden kaçmak, ardında bir şeyler bırakmak adına yazmaya karar veriyor. Kitabı karakterin kaleminden okuyorsunuz. Bu da kitabın kalitesini biraz daha artırıyor bana göre.) Yazar; mahkumun, düşünceleriyle birlikte havasız, küçücük bi yerde yapayalnız kendiyle boguşmasını ince ince işlediği ruh tahlilleriyle anbean hissettiriyor. Ölüm soğuk bir kelime evet burada hemfikir olduğumuzu düşünüyorum ama kitapta ölümü beklemenin hissettirdiği duyguların daha zor daha ıstıraplı olduğu çok iyi bir şekilde işlenmiş. Karakterin iniş çıkışları, meydan okuyuşları, başkaldırışları, isyanları ve teslimiyetiyle bunu bize hissettirmiş Hugo. Sayfa 61'deki alıntı bunu destekler nitelikte; -Korkulacak bir şey olmadığını, acı çekilmediğini, sakin bir ölüm olduğunu, ölümün böylece kolaylaştırıldığını söylüyorlar. Hey! Peki 6 haftalık bu can çekişmeye, gün boyunca süren bu iniltiye ne demeli? Çok yavaş ve çok hızlı geçen o telafisi imkansız son günün endişelerine ne demeli? Giyotin sehpasına çıkan ıstırap merdivenine ne demeli?- Yazar; kişinin suçu ne olursa olsun sonucu idam olmamalı görüşünü savunuyor. İdam günü oluşan kalabalığı, bu kalabalığın sevincini, coşkusunu eleştiriyor. Dönemin siyasal yapısını irdeleyip, yapılan haksızlıkları, -bakanların suçlarının örtbas edildiğini- gözler önüne seriyor. Kimi zaman adalet adı altında adaletsizliği sorguluyor. Açıkçası kitabı okurken üzülmedim diyemem özellikle karakterin üç yaşındaki kızıyla yaptığı sohbet, kızının onu tanımaması içime oturmuş olabilir ama ikilemde kaldığım anlar da çok oldu. Şimdiki zamanı günümüzü düşünüp acaba mı diye kendimi sorguladım. Sebepsizce öldürülen onca masumu düşündüm, kadına şiddeti düşündüm, bir bebeğe tecavüz edebilen caniyi düşündüm. Bütün bunlara sebep olan yaratıkların yaşamasını istemediğimi düşündüm... İdam çağdışı evet ama bu suçluların toplumdan bir süre uzaklaştırılıp tedavi görmeleri iyi bir seçenek olurdu galiba.

Bir İdam Mahkûmunun Son GünüVictor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2023121,9bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

SeL