SeL
@__SLN
Huzursuzluk doğamda vardı; bana acı verecek kadar yoğunlaşıyordu bazen...
359 okur puanı
Şubat 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Özgürlüğe kavuşmak, hızla gerçekleştirilen bir devrimle değil, basamakları sabırla çıkılan bir evrimle mümkündür.
Insan kültür robotu olmayı neden seçer?
içinde bulunduğu ortamda özgür olmayı gücü yetmediği ya da aksi davranış, istediği şeyleri elde etmesini engel teşkil edeceği için. Bir şahsiyet olarak yalnız kalma riski varsa kültür robotu olarak daha kolay eş, dost, komşu, iş ve aş bulma olanağına dört elle sarılır. Bunları kaybetmek istemediği için kültür robotu kalmayı seçebilir. Bu kişi aslında gözlemleyen bilince sahiptir ve gerçek kültür robotunun aksine tepkileriyle değil, değerlendirmeleriyle yaşar. Yani demek istediğim, farkında olmayan kültür robotu ile farkında olarak çaresizlikten kültür robotu rolü oynayan farklıdır. Ve tahmin edilebileceği gibi, çaresizlikten kültür robotu gibi yaşayan kişi, içten içe daha gergin, mutsuz, hırçın ve öfkelidir.
Yani istediği hayatı yaşayamadığının farkındadır.
Evet kendi değerlendirmeleri ile yaşamına yön verecek gücü olmadığını düşündüğü için korkar ve kültür robotlu maskesi altına saklanır.
"Farkında olan kişinin gözlemleme bilinci gelişir, gözlemleme bilinci hiç gelişmemiş kişi tam bir kültür robotudur. Gözlemleme bilinci gelişmiş kişi kendi Tanımlama Sistemi'nin dışına çıkabilir, hem kendi hem de diğer insanların olayları tanımlama tarzlarını karşılaştırabilir. İşte bu kişi bir şahsiyet olmuştur."
Sayfa 100Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
"Bir şahsiyet olmayı amaçlamış kişi için kendi Tanımlama Sistemi'nin dışına çıkarak kendine dışarıdan bakabilmek önemlidir.
Örneğin öfkeli bir kişiyi düşünün.
1. Öfkeli olduğunun farkında mı?
2. Niçin Öfkeli olduğunu anlayabiliyor mu?
3. Her öfkenin arkasında bir öykü vardır; öyküsünün farkında mı?
Farkında olan ile farkında olmayan hiç bir olur mu?
Ancak farkında olan insan kendini keşfetme yolculuğuna çıkabilir.
Sık sık, sadece kendi çıkarlarının dikkate alınmasını "adil" gören topluluklara tanık oluyorum. Oysa kul hakkı her insan için geçerlidir. Müslüman olsun olmasın, insana yapılan her türlü haksızlık kul hakkı yemektir. Bütün dinler gibi İslamiyet'in de bu konuya önem vermesinin nedeni, kul hakkı yemenin yalnızca kişilere değil, topluma da zarar veriyor olmasıdır. Çünkü insanların birbirlerine ve haklarına saygı göstermediği bir toplumda, birlik ve beraberlikten, huzurdan söz edilemez.
Bir kişi kültürel gelenek ve göreneklerine göre yaşamayı kendi özgür iradesiyle, bilinçli olarak seçmişse, kültür robotu değildir.
Her türlü ideolojik bağnazlık bir tanımlama sistemi bağımlılığıdır. Aşırı sağcısı, aşırı solcusu, yobaz dindarı hep birer tanımlama sistemi bağımlılığı örneğidir.
Kadercilik genel anlamda insanların hayatlarını kontrol altında tutmak ve yönetmek için çaba harcamayarak kendilerini olayların akışına bırakması demektir. Kader inancı ile kadercilik anlayışı aynı şey değildir. Kadercilik anlayışına göre, başa gelecekler önceden bellidir ve olacağa çare yoktur, yazgı değiştirilemez, o halde kadere teslim olmak gerekir. Bu anlayışta başarı kişisel kontrole bağlı değildir.
"Eceli gelmeden ölmek" nedir bilir misin? Hayatının anlamını kaybedenler ve şu veya bu şekilde yerine koyamayanlar, yaşarken ölü gibi olurlar, bazıları sessiz sedasız intihar eder.
...
Bir insanın en önemli zenginliği onun hayatının anlamıdır, olgun insan bu hazineyi kaybetmeyi göze alamaz.
Bir insanın yaşamının anlamı, o insanın "ben" ini aştığı yerde oluşur.
Kültür robotu aileler, kültür robotu bireyler üretirler ve onlar yeniden kültür robotu aileler kurarlar. Toplum ailesiyle, okullarıyla, komşuluk ve iş ilişkileri ile kültür robotu üreten büyük bir imalathane gibi iş görür, bir açık hava hapishanesi gibi olur.
... bir şahsiyet olmuş kişi, değer verdiği sevdiği insanların ne düşündüğünü, kendisinin hangi toplum içinde yaşadığını ve o toplumun değer ve inançlarının ne olduğunu tabii ki önemser. Ama bunu yaparken kendi özünü arka plana atmaz.
Kültür robotu tarafınız kendi programlarını korumak ve kaybetmemek için sizi hüzünlendirecek, kaygılandıracak, öfkelendirecek. Ama özgürlüğün taze havasını almaya başlayan içinizdeki öz coşkulanacak. Bu mücadele ömür boyu devam eder. İçimizdeki özgürlük, tek hamlede kazanılmış bir savaşın sonucu değildir.
Etrafında kimseyi bulamamak zor, içinde kimseyi bulamamak ise daha zor.