Nikos Kazancakis, çağdaş Yunan edebiyatı yazarlarından ve aynı zamanda Nobel Edebiyat Ödülü'nü de bir oy farkla Albert Camus'ya kaptırmış bir yazardır. Yazarın Zorba adlı eseri çok tartışılan, tedirgin eden, çok sevilen ya da hiç sevilmeyen bir eseri olmuştur. Üzerine bu kadar konuşulan roman tabi ki sinemaya da uyarlanmış. Zorba adlı romanın yazarın kendisi ile giriştiği sessiz bir hesaplaşma olarak sa sayılmaktadır. Bunu kitabı okuyup ve üzerine biraz düşününce daha iyi anlaşılıyor. Kazancakis Zorba karakteri üzerinden korkmamayı, yaşamı sevmeyi ve ayakta durabilmeyi öğrendiğini söylemiş ve bunu kitabında da okura aktarmayı hedeflemiştir.
Kitapta oldukça alıntı yaptım ve oldukça güzel yerlere değinildiğini de düşünüyorum. Ancak ne yazık ki çoğunluğun aksine Zorba benim çok severek ve beğenerek okuduğum bir kitap olmadı. Bir kere kitaba başlamadan önce beklentim çok büyüktü ve kurgu da beni içine çekemeyince okuma serüvenim oldukça uzadı hatta bu yüzden de yeni yıla sarktı. Zorba ile oldukça farklı bakış açılarına sahibiz; olaylara ve kişilere de yaklaşımımız bu nokta da oldukça farklılaşıyor. Bu durum beni rahatsız etmedi farklı kişilikte ve düşünce de bir karakteri okumak güzeldi ancak özellikle kadınlar üzerindeki düşünceleri rahatsız etti yine de.
Her ne kadar çok severek ve uzun süre okusam da yine de iyi ki okumuşum dediğim bir kitap oldu. Hayata farklı bakmayı, özellikle benim gibi bir yere bağlı kalanlar için sürekli farklı yerlerde, kültürlerde ve insanlarla olan ve o vurdumduymazlık ve rahat kafayla yaşayabilen bir karakteri okumak keyifliydi. Beni Zorba'dan daha çok anlatıcı etkiledi. Anlatıcının özelliklerinde kendimden çokça şey buldum ve onun yaşadığı bazı duygu durumlarını çok iyi hissettim. Ama ben sanırım hayatımda Zorba gibi bir karaktere henüz hazır değilim:))
