"Bizi inciten birisine," Seni affediyorum, hepsini unuttum," dediğimizde, bu cümlenin altında yatan gerçekler nelerdir? Verebileceğimiz tek taahhüt en fazla şudur:" Sırası geldiğinde sana zarar vermeye çalışmayacağım. " Söz verdiğimize inandığımız şeyin dışında kalanlar ise kendi irademize bağlı değildir. Bize yapılan bir kötülüğü unutmamız imkânsızdır, çünkü içgüdülerimizin en şiddetlisi olan kendini koruma, doğrudan hatırlamakla ilgilenir."
Sayfa 115Kitabı okudu
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.