Böyle bir kitap hakkında bir şeyler yazmaya nasıl başlanır hiç bilmiyorum. Ama yazmalıyım. Nutkum tutulmuş olsa da. Karamazov Kardeşler Dostoyevski'nin son ve bence en iyi eseridir. Dünya edebiyatının en hacimli, en seçkin eserlerinin başında gelen bir kitap olabilir. Dostoyevski'nin ölümünden çok kısa bir süre önce ve iki yılda tamamlanmıştır. Ama maalesef yazar, uyandıracağı etkiye şahit olamadan, kitabı tamamladıktan dört ay sonra ölüyor. Kitabı bitirdikten sonra öpüp başıma koyasım geldi deyim yerindeyse. Ve etkisi her okuyucuda olduğu gibi bende de uzun sürecektir. İlerleyen yıllarda birkaç kez daha mutlaka okuyacağım türden bir kitap. Çünkü güzel kitaplar birkaç kez okunmalıdır diye düşünenlerdenim. Şimdi biraz kitabın konusuna dahil olalım. Karamazov denen bir ailenin etrafında gelişiyor olay genel hatlarıyla. Baba Fyodor Pavloviç: şehvet düşkünü, düşüncesiz, bencil, hedonist, tam bir para düşkünü, sürekli başkalarına misafir olarak karnını doyuracak kadar cimri ve kadın düşkünü bir adamdır. Aile fertlerine göstermesi gereken sevgiyi bir kere bile gösterememiştir. Özellikle çocuklarına bu konuda çok zalimce davranıyor. Dmitri Fyodoroviç Karamazov: Fyodor Pavloviç'in ilk eşinden tek çocuğu. Karamazovların şanına yaraşır bir hayat sürdürmektedir! Fakirdir ama eline geçen tüm parayı eğlencelerde hiç eden, bir süre miras hakkı olarak babasından para alan ama babası para vermeyi bıraktıktan sonra sefil bir hayatın içinde buluyor kendini. Tamamen spontane bir yaşam tarzıdır onunki. Eline geçeni harcıyor sonra seffilliğini kabullenerek yaşamına devam etmeye çalışıyor. Tutarsız aşk hayatı onu çok zorlamaktadır, Dmitri bu zorlukları aşmanın tek yolu babasından son bir para koparabilmektir. Ivan Fyodoroviç Karamazov: Ailenin okumuş, kültürlü yüzü. Üniversite okuması onun fikirlerinde köklü değişikliklere yol açıyor ve ailenin diğer fertlerinden oldukça farklıdır. Tamamen materyalist bir görüşe sahiptir ve onu hayata ve hayattan sonrasına bağlayacak pek bir şey yoktur. Fikirlerini gerekçelendirmede oldukça usta olması takdire şayan. Aleksey Fyodoroviç Karamazov: Karamazovlar için fazla iyi fazla dürüst biri. Kendini dini eğitime adamış ve bölgenin Staretz'i(Rus Ortodoks Kilisesi'nin ruhani lideri)onun için bir idealdir. Yolunu aydınlatan bir meşaledir onun için. Ailenin en saf ve en doğru kişisi olması onu okuyucunun gözünde değerli kılıyor. Herkesin güvenip itimat ettiği bir karakterdir. Daha fazla karakter yazmayacağım. Olay bu karakterlerin çevresinde gelişiyor genel olarak. Ve bu karakterlerin kişilik özellikleri yazar hakkında da bilgi veriyor. Otobiyografik bir yanı da var kitabın. Dostoyevski deyim yerindeyse kişiliğini bölerek bize anlatmıştır. Hepsini bir araya getirdiğimizde yazarın hayatı boyunca sahip olduğu psikoloji ve ruh durumu hakkında çok detaylı bilgiler edinebiliyoruz. Psikolojik tahliller, ruh çözümlemeleri o kadar derin ki kendimizi karakterlerle özdeşleştiriyoruz. Dönemin Rusyasının toplum yapısı, hukuk sistemi, dine bakışı, aile yapısı ve ikili ilişkileri hakkında somut bilgiler edinebiliyoruz. Yazarın kitabına dahil ettiği tüm karakterler çok güçlü çizilmiş ve günlük hayatımızda her zaman karşılaşabileceğimiz kişilerdir. Şimdi kitabın birkaç bölümünden bahsedip bitirmek istiyorum. Özellikle mahkeme salonunu anlatan bölümler benim için inanılmazdı. Savcı, sanığı suçlarken onun suçlu olduğuna ben de inandım. Doğru olmadığını bile bile inandım. Bunu başka hangi yazar yapabilir bilemiyorum. Bir de avukatın muazzam savunması gerçekten başımı döndürdü. Bu kez sanığın suçsuz olduğunu düşündüm. Bir karakterin şeytanla tartışmaya girdiği bölüm de tam bir ustalık işi. Başka ne denir bilemiyorum. Mutlaka ama mutlaka okunması gereken bir eser olduğunu düşünüyorum.

Karamazov KardeşlerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202335bin okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Raşit ÖZCAN