Seni doğurdum çünkü seni doğurmak ,analık duygularımı tatmin etmek istedim . Sana sormadan ,onayını almadan ,bencilce kendi isteklerim doğrultusunda dünyaya getirdim. Hatta babanın istemesi bile yeterli değildi ,ben doğurmaya karar verince sen, ben de büyümeye başladın.İşte bu yüzden kutsal olan ben değil, sensin evlat.Sana sinirlenince bağırsam ,gelip gene bana sarılıyorsun,haklarını gaspetsem sesini çıkaramıyorsun ,çocuksun ya izin verilmiyor. Bize yanlış davranılsa çocuk muyum ben diyoruz.Küçümsüyoruz çocuk olmayı.Kısacası önce dünyaya getirmeyi değil dünyaya getirdiğimizde size nasıl davranacağımızı öğrenmiş olsaydık.Yetişkinliklerinde terapilerden terapilere koşturan bunca yetişkin bulmazdık karşımızda. “bakışlarla yönetilen”çocuklar,yıkıcı sonuçları muhtemelen ancak bir sonraki nesilde ortaya çıkan,duygusal zararlara uğramışlardı.

İyi Aile YokturNihan Kaya · İthaki Yayınları · 20186,1bin okunma

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Işıl Kula