Seçmek gerektiğine, istenilenin yapılması gerektiğine ve mutluluğun koşullarının bulunduğuna inanmak yanılgıdır…Önemli olan yalnızca… mutluluk isteğidir…
Cevval, ateşli bir ruh, arayışlarını bazen yaşam sınırlarının dışına taşırmaya kalkışır, doğal olarak aradığı yanıtları bulamaz ve hüzne saplanır… Geçici bir süre hayata küser… Bu, sırlarını öğrenmek için hayatı sorgulayan ruhun melankolisidir…
Artık ne mutlu ne de mutsuzum.
Her şey geçip gidiyor.
Bu zamana kadar yaşadığım, soğuk bir cehennemi andıran sözde “insan” dünyasında tek gerçek bu.
Her şey geçip gidiyor.
“Bu uykudan uyanman gerek!”
“Daha önce denedim, olmadı; şimdi niçin deneyeyim? Hiçbir şey ilgimi çekmiyor, ruhumda kopan bir fırtına yok, zihnim huzur içinde uyuyor.”