Gözleri çevresindeki dünyanın bilincine varınca, artık gülmedi. Yüzü bir doğa yasası gibiydi... Sorgulanamayacak, değiştirilemeyecek. ödün koparılamayacak bir doğa yasası.
Epup
Yoksul, küçük terzi masanın bir ucunda oturmuş, akşam yemeğini yiyordu.
Küçücük bir karyolada, küçücük bir yüzbaşı da zar zor soluk alıyordu. Yüzü ateşler içinde, gözleri çakmak çakmaktı.
Rüzgâr pencereyi tıkırdatıp gaz lambasının alevini titretti.
Ufak tefek kadıncağız çocuğun üstünü örttü.
"Yavrucuğum," dedi. "Rüzgâr esiyor."
Acı acı gülümseyen yüzbaşı yavaşça fısıldadı:
"Arsamızdan esiyor, bizim biricik arsamızdan!"
Sayfa 201Kitabı okudu
Bütün bunlar Sacide’ye yaraşıyordu. Geyik yavrusu gibi çekik, siyah gözleri, yuvarlak, küçük bir yüzü, düzgün, esmer bir teni vardı. Pudrası bu esmerliği koyulaştırır, dudakları turuncuya boyanır; vücudu çevik ve kuvvetlidir. On Amerika milyoneri kadının fantezilerine “bana mı” demeyecek kadar dayanıklıdır. Bundan başka da, hakikat kendine mahsus bir orijinalitesi vardır. Onun sonradan görmüşlüğü bambaşka bir şekilde kendini gösterir. Nazarı dikkati celbetmek için, İngilizcesini Londra’da, Fransızcasını Paris’te, Almancasını Berlin’de öğrenmiş kadınların, elden düşme bir kopyası olmaya ihtiyacı yoktur. O, ne Shakespeare’den, ne Goethe’den, ne de Hugo’dan bahseder. Fakat, gündelik hayata dair mülâhazaları tuzlu biberlidir. Şunu da ilâve etmek lâzımdır ki, onun hakikat takdirkârları arasında âşıkı olduğuna, dedikoduları yapanlar da inanmaz.
“Fakat yüzü önemliydi, hayır, gözleri. Şimdi gözleri elimdeydi benim, gözlerindeki ruhu kâğıda geçirmiştim.”
Genç kızın başında örgülü hasır bir şapka vardı,
Yüzü saklı kalsın diye, güneşte fazla yanmadan;
Görenler belki bir şeyin sonu gelmiştir sanardı,
Güzelliğinin farkı yok tükenmiş bir kadavradan,
Gençliğin başlattığını tırpanlamamıştı zaman.
(...)
O kökleşmiş ıstırabın gözyaşları birer mermi,
Anlamını söksem diye uğraşıyor kızın zihni;
"Ama ruhları, güzelliği takir edecek cinsten değildi veya ilk aşkın gençlik ateşini tüm çıplaklığıyla ortaya koyan o pırıl pırıl yüzü ve gözleri bilemezlerdi."
Sayfa 44Kitabı okudu
