Elveda “sosyal Kardo”
Yalnızlık ve kahveyle dans eden bir ruh, artık sadece sessizliğiyle konuşan sayfalarla buluşuyor. Masamdaki boş sandalye, yalnızlığıma eşlik eden kitapların sadık dostu olmuş durumda. Dünya, insanların yarattığı gürültüden uzaklaşmak için tercih ettiğim sessizlikteki sığınak haline geldi. Sosyal kelebek kanatlarım kırıldı, fakat sayfalardaki kelimelerle yeniden uçuyorum. İnsanlığa olan güvenim solmuş bir çiçek gibi, yerini kitapların güvenilir dünyasına bırakıyor. Artık yalnızlık, içimi dolduran bir huzur kaynağı haline geldi ve sadece kitaplarla dolu bir odada, kendi iç dünyamı keşfetmek için yola çıkıyorum. Hayatımın bu kısmından itibaren masamda yer alabilecek kimse yok. Yalnız hissettiğim ve kahve içmek istediğim anda, bir kitapçının yolunu tutuyorum. Sonrasında kendi seçtiğim bu güzel şeylere güzel bir sandalye veriyorum. Artık insanlardan nefret ediyorum. Dünyaya hep iyi bakan bir kelebeğin kanatlarını kırdınız. Cıvıltılarımı susturdunuz, ışığımı söndürdünüz. Yıllardır mücadele ettim buna izin vermemek için. Artık pes ediyorum. İnsanlığa güvenim kalmadı. Bundan sonra sadece kitapların bana eşlik etmesini istiyorum. Sadece onlara bir sandalyem var.
Güvenim sonsuz gibiydi.. Onu hep affettim. Ama sonsuz değilmiş güvenim. Bitti... Artık ona güvenemiyorum. Her sözünde yalan mı söylüyor diyorum. Güven bir kez kırıldı mı bir daha geri gelmezmiş...
🥀
Kırılan kemiklerim olsaydı geçerdi.
Güvenim kırıldı, hayallerim kırıldı, umutlarım kırıldı ve kalbim kırıldı geçmiyor...
Yalnızca kalbim kırılsaydı zamanla geçerdi, unuturdum, her şey yoluna girerdi bir şekilde.
Lakin benim güvenim de kırıldı
Böyle olunca olmuyor işte
Hiç çıkmıyor aklımdan,geçmiyor
Hep yarım kalacak gibi hissediyor insan kendini, bir daha acıyacak ve hiç geçmeyecek gibi hissediyor..
Evet umudum yine bitti insanlığa olan güvenim yine kırıldı.. Dönüşmek istemediğim insana dönüşmek zorunda bırakıldım duygusuz bir ben ve hep gülümseyen halde tetikte. Verilen sözlere umut bağlamayan taştan bir kalp üzerine örtülmüş etten bir beden galiba yeni bir ben
Cenk Armand Beydağ 〄