Güvenirlilik ve şans?
Babasından hoşlanırdı, bu duygunun basit bir hoşlanmadan daha güçlü ve derin olduğu anlarda olmuştu hatta. Ancak babasının, sırtını dayayabileceği, tutunabileceği biri olmaması üzmüştü onu. Kaya gibi sağlam hükümlerini gözü kapalı güvenebileceği Yunanlı gibi değildi o. Daha sonra, bu serzenişi yüzünden vicdan azabı çektiği olmuştu. Eksikliğini duyduğu güvenlik, insanın elinde olan bir şey değildi, onun eksikliği bir kabahat gibi o kişinin yüzüne vurulamazdı. Güvenilir biri olabilmek için şanslı olması gerekirdi kişinin. Babasının ise şansı yoktu pek, ne kendi içinde ne de başkalarına karşı.
Sayfa 35Kitabı okudu
